Bard's Tale III (The): Thief of Fate

"Come hear the tale of Skara Brae - A god returned to have his way. Creatures of darkness, spawn of night, The Mad One's kin destroyed the site. Defenders fell, their bane come true, Garth, Roscoe, Kylearan too! As doom approached, the helpless fled. It did no good, the streets ran red. Survivors few, they sit and mope, with but one final ray of hope: 'Cross time and space, the legends say, Heroes at last! To steal the day!'". Taką oto pieśnią wita nas Bard's Tale 3 - dość stara gierka (jeszcze w 16 kolorach!). Niezorientowanym w angielskim języku - po raz kolejny... ratujemy... przed zagładą itd., itp. :]. Gra należy do typu Oldskool cRPGów (jak np. NetHack) - po prostu walczymy ze wszystkim, co się rusza :], więc historia - to raczej jedynie pretekst.

Gra bazuje na interfejsie dość często spotykanym w tamtych czasach (na praktycznie identycznym chodzi np. Wasteland) - na dolnej części ekranu mamy listę postaci z najważniejszymi ich parametrami (nasza grupa zabijaków może liczyć maksymalnie 7 członków), w lewym górnym rogu jest miniekran z widokiem świata gry w FPP, a resztę ekranu - jakąś 1/4 zajmuje opis tego, co się dzieje. Postacie są tworzone według schematu: wybieramy płeć, potem jedną z 7 ras (ludzie, elfy, krasnoludy... hobbity... półelfy, półorki, gnomy), a następnie profesję (wybór klasyczny). Jak dotąd gra prezentuje się świetnie - jeśli wziąć poprawkę na jej wiek - ale w rzeczywistości jest dość nieprzyjemna - a to za sprawą dwóch rażących błędów - po pierwsze - inwentarz jest bardzo enigmatyczny - oczywiście :\ brak statystyk ekwipunku, ale na dobitkę zaklęcia nazwano skrótami - m. in. Trzp, czy Arfi >:[ tak więc trzeba je rzucać na chybił-trafił, przynajmniej dopóki się ich nie spamięta... Drugim błędem jest brak czegokolwiek, co pozwoliłoby na orientację w terenie... a ten jest Duży, przez duże "D" i niesamowicie łatwo jest się w nim zgubić - wszystko jest takie jednakowe, że o tym, że wszedłem na tereny kopalni dowiedziałem się dopiero z napisu - a przedtem byłem przecież w lesie!

Grafika, muzyka... niezbyt ciekawe, ale dobrze, że są (spójrzcie na ówczesnego NetHacka %) ). Z tym, że muzyka przewyższa grafikę. Dość nastrojowa, choć rzadka. Efektów dźwiękowych jest mało. Grafika, jak już wspomniałem w 16 kolorach, jednak w miarę sensownie dobranych.

Podsumowując, Bard's Tale 3 to kąsek klasyki z dawnych czasów, jednak może okazać się mocno niestrawny. No cóż, Arfi autorom :>, a ja daję grze ocenę 5/10.

Plusy
+ możliwość zapisu całych drużyn, bądź pojedynczych bohaterów
+ muzyka (kiedy jest...)
+ mimo wszystko wciąga

Minusy
- Inventory i czary
- Dezorientujący teren