Omega

Rogaliki jakie są każdy widzi. Konwencja przewiduje żeby dotrzeć do celu po trupach i nie było jeszcze rogalika, w którym zwycięstwo nie było by okupione śmiercią setek - jeśli nie tysięcy - wrogów. Czym Omega różni się od innych RPG-owych zabijanek? Konstrukcją scenariusza.

Na początku tworzymy postać - losując współczynniki lub odpowiadając na serię pytań. Nie ma możliwości wybrania rasy czy profesji - gramy zawsze człowiekiem, a w trakcie gry możemy zostać kim zechcemy.

Gdy znajdziemy się już w krainie Locus nie wiemy dokąd mamy iść, ani co mamy zrobić. Nie minie jednak wiele czasu nim zrozumiemy, że naszym przeznaczeniem jest wykonanie serii misji dla Wyroczni (nie - nie powiem gdzie jej szukać :-)). Dodatkowo możemy wstąpić do jednej lub kilku spośród licznych locusańskich gildii i awansować w ich hierarchii wykonując misje dla danej organizacji. Przynależność do gildii wiąże się zwykle z pewnymi profitami, a osiągnięcie statusu nowego szefa gildii przynosi jeszcze więcej korzyści (np. w postaci unikalnego, a przydatnego artefaktu).

Omedze można zarzucić kilka rzeczy. Na początku nasza postać jest zwykle dość słaba, co wymaga gry z wielką uwagą, by potem zamienić się w herosa któremu mało kto może stanąć na drodze - i przeżyć. Podziemia są mało urozmaicone (choć są niewielkie), a system walki umożliwiający określenie taktyki - nieco niejasny. Wady te rekompensuje jednak bogaty jak na rogalika świat pełen ciekawostek i tajemnic. (Jaki jest na przykład sens modlenia się do meteorów? Przecież wieśniacy muszą coś w tym widzieć...).

Choć prace nad Omegą zostały zarzucone dawno temu późniejsze rogaliki często nie wykorzystały pomysłów z tej gry. W mało którym rogaliku możemy kupić konia by szybciej przemierzać pustkowia, starać się zastraszyć wroga zamiast walczyć (w wypadku sukcesu możemy go zabić, obrabować lub puścić wolno), przerobić upolowane stworki na magiczne mikstury (u alchemika) czy za ciężko zdobyte pieniądze opłacić lekcje podnoszące współczynniki, lub uczące nowych czarów (lub obniżające koszt rzucenia tych które już znamy).

Prawdę mówiąc, gdy myślę o późniejszych grach to najbliższy Omedze wydaje mi się Morrorwind. Morrorwind bez wspaniałej grafiki i szokujących wymagań sprzętowych? Czemu nie - świat Omegi czeka na kolejnego Total Winnera. And what the heck is a Total Winner? :-)

Ocena:
ŚWIAT: 10/10
MECHANIKA: 9/10
TRUDNOŚĆ: 10/10
GRYWALNOŚĆ: 7/10

Konrad Kołak

Tekst za zgodą autora przedrukowany z http://kddg.prgk.net/index.html