Dungeons of Dredmor

Dungeons of Dredmor to gra powstała w 2011 roku dzięki Gaslamp Games. Doczekała się już kilku aktualizacji - rozszerzeń pod nowymi nazwami wprowadzających nowe zdolności i nowe elementy. Tytuły te to: Realm of the Diggle Gods, You Have To Name The Expansion Pack, and Conquest of the Wizardlands. Oprócz tego powstają dodatkowe mody tworzone przez fanów tej gry.

Większość z nas lubi gry roguelike. A tym bardziej jeśli jest to rogalik ze świetną grafiką i dużym humorem. Ostrzegam - ta gra wciąga. Mimo kilku niedociągnięć i pomniejszych błędów eksplorujemy kolejne poziomy zbierając po drodze mnóstwo niepotrzebnych przedmiotów z nadzieją, że może się kiedyś przydadzą. Oczywistą wadą w tym momencie jest mała pojemność plecaka. Zwłaszcza zważywszy na to, że do zbierania jest naprawdę cała masa fajnych rzeczy. Skoro już zacząłem od wad to idźmy dalej tym tropem. Za wykonywanie questów nie zdobywa się punktów doświadczenia tylko przedmioty, niestety najczęściej mało przydatne. Levelowanie postaci jest zależne głównie od wyborów umiejętności. Niektóre skille bardziej znacząco zwiększają nasze współczynniki, a niektóre wcale. Ponadto kiedy już rozwiniemy maksymalnie wszystkie umiejętności dalsze zwiększanie poziomu postaci nic już nie daje. A jeśli źle stworzymy postać nadal możemy mieć problemy z silniejszymi przeciwnikami i pozostaje nam tylko zacząć od początku.

Fabuła jest prosta jak to w roguelikach: iść na najniżej położony poziom podziemi, zabić Wielkiego Złego Bossa ^_^ i oczywiście przeżyć. A nie jest to wcale takie proste. Poziom trudności jest naprawdę dość wygórowany, nawet jeśli wybierzemy najłatwiejszy wariant gry. Poziomów podziemi jest 10 lub 15 w zależności od tego, w którą wersję gramy. Na każdym czają się na nas pułapki i hordy niezliczonych potworów. Nasz główny wróg Lord Dredmor jest na ostatnim z możliwych. Oprócz tego trafiają się też krótkie poziomy specjalne. Jednak po tym jak się okazało, że nie da się z nich wyjść bez zawieszenia gry przestałem tam wchodzić. Moja przestroga - dokonujcie zapisu gry przed wejściem na sekretny poziom. Przydatny jest też autosave przy wejściu na schody na inny poziom albo robienie kopii katalogu z sejwami. Być może poprawiają lub poprawią to późniejsze patche.

Uruchamiając grę mamy do wyboru kilka ciekawych opcji mających wpływ na długość naszej rozgrywki. Jak już wspominałem możemy wybrać 10 lub 15 poziomów podziemi, stopień trudności gry, a także wielkość plansz: no time to grind (mniejsze podziemia - krótszy czas rozgrywki). Jeśli zaznaczymy opcję permadeath z najtrudniejszymi do pokonania przeciwnikami, może się okazać, że postać nasza pożyje wyjątkowo krótko (tu powinno zabrzmieć w tle: he he he - złowieszczy śmiech Lorda Dredmora).

Następnie tworzymy naszego śmiałka lub eee... śmiałkę? śmiałkinię?, tak wiem, że nie ma takich słów ^_^ (język polski wykazuje czasem pewne braki w równouprawnieniu kobiet), ale nasza postać może być też kobietą, chociaż nie zauważyłem aby to miało wpływ na grę. Wybieramy 7 zdolności spośród wielu różnorodnych ( w kolejnych dodatkach dochodzą nowe, a być może są także w modach tworzonych przez graczy). Nasz wybór będzie miał spore konsekwencje na przebieg naszej gry. Zapewne często przy pierwszym zetknięciu z tą grą zorientujemy się, że nasza postać poprzez złe dobranie umiejętności nie daje rady na kolejnych poziomach podziemi i będziemy musieli losować nową postać z innymi skillami. Kilka razy też stwierdziłem, że moja postać nie ma szans z coraz trudniejszymi potworami i też zaczynałem od początku. Zapomnijcie np: o Artful Dodger - zdolność ta powoduje, że podczas ataku nasza postać ucieka od walki teleportując się w losowe miejsce. Także w zamknięte pomieszczenia bez normalnego wyjścia, co o zgrozo powoduje, że trzeba wczytać poprzedni sejw. O ile mamy poprzedni sejw, inaczej zostaje nam tylko frustracja, ewentualnie przydatny i najczęściej używany skrót z poradnika młodego komputerowca Ctrl+Alt+Del. Skrót ten jest również przydatny jeśli chcemy wyjść z gry nie zapisując jej (na przykład gdy nie podoba nam się nagroda za wykonane zadanie). Walczymy normalnie zadając ciosy lub rzucając czary, a efekt naszej walki opisywany jest w linijkach tekstowych u góry ekranu. Typowe dla roguelike, jednak co odróżnia tę grę od innych to fakt, że jest niesamowita ilość różnych umiejętności służących do ataku i taka sama ilość odporności na te ataki. Ogólnie przy walce jest naprawdę sporo różnych współczynników przydatnych w ataku i obronie. Z lewego boku ekranu widzimy też efekty lub czary działające na naszą postać. Zarówno te dobre i złe rzucone na nas przez wrogów.

W podziemiach napotykamy bardzo wiele fajnych i ciekawych rzeczy. Pułapki, teleporty, Monster Zoo - więcej potworów w komnacie niż przewiduje ustawa, uber chesty, które do otworzenia wymagają przełączenia jednej lub wielu dźwigni, fontanny (odżywcze lub z truciznami). Napotykamy różne ołtarze lub posągi. Możemy niszczyć posągi Lorda Dredmora otrzymując za to doświadczenie. Statua Bogini zleca nam questy, za które w nagrodę otrzymujemy lepsze przedmioty - artefakty. Za składane na ołtarzu Lutefisk otrzymujemy również artefakty. Lutefisk otrzymujemy z urządzenia podobnego do kostki Horadrimów na zasadzie jeden dowolny przedmiot za jeden otrzymany Lutefisk. Im więcej ich złożymy na ołtarzu tym lepsza nagroda. Napotykamy automaty, w których możemy kupić jedzenie czy napoje, a także inne przedmioty. Najbardziej jednak poszukiwane w podziemiach są kowadła, na których ulepszamy przedmioty (nota bene możemy też popsuć przedmiot). Denerwujący jest fakt, że przy ulepszaniu zyskujemy najczęściej jedną cechę na plus, a jeśli kowadło zepsuje nam przedmiot to często tracimy conajmniej dwie albo i trzy cechy na minus. Najlepiej wziąć jakiś fajny ring i ciągle go ulepszać w nieskończoność. Do tego zdolność archeologa, który naprawia kowadła (niestety tylko raz) i mamy dwa razy więcej możliwości ulepszeń niż jakąkolwiek inną postacią.

Kolejnym elementem dającym sporo zabawy jest crafting. Daje nam bardzo dużo możliwości, ale nie wszystkie postaci będą mogły je w pełni wykorzystać. Trzeba posiadać odpowiednią zdolność związaną z wytwarzaniem przedmiotów, w sumie jest ich 4: Smithing, Alchemy, Tinkering, Wandcrafting. Dzięki nim tworzymy metale z surowców, surowce z przedmiotów, napoje ze składników albo ekstraktujemy składniki z napojów. Tworzymy też lepsze przedmioty, a także pułapki. Mając 0 punktów w każdej zdolności każda postać może stworzyć jedynie najprostsze przedmioty. Najlepsze przedmioty tworzymy przy poziomie 6 danej zdolności, ale przedmiotów je zwiększających prawie nie znajdziemy, więc trzeba już na starcie wybrać daną umiejętność. Możemy jednak tworzyć tylko z przepisów, które posiadamy od początku lub znalezionych w podziemiach podczas gry. Trochę szkoda, że za udanie stworzony przedmiot nie dostajemy punktów doświadczenia.

Czy łatwo przejdziemy tę grę zależy głównie od skilli jakie wybierzemy na starcie. Wiele rzeczy w grze jest niedostępnych, chyba że posiadasz zdolności pozwalające je wykorzystać. Każda postać będzie się charakteryzowała odmiennymi zaletami i wadami, a także odmienną strategią gry. Dobrze jest stworzyć na próbę kilka postaci, zobaczyć jakie mają właściwości i czy wolimy iść magiem czy wojownikiem. A może lepiej twórcą golemów, które walczą za ciebie, a ty rozstawiasz wszędzie własnoręcznie stworzone przez siebie pułapki.

Mogę Wam jednak obiecać, że mimo niewątpliwych frustracji gra na pewno będzie zabawna. Usmiech na usta przyniesie sporo odniesień zarówno do zwykłej popkultury jak i szeroko pojętej fantastyki, s-f i anime. Wśród artefaktów napotykamy na przykład: słynny kolorowy szalik Time Lorda, rozpoznawalny kapelusz z kultowego anime Hellsing, tajemne księgi z książek Lovecrafta, piracki "hełm" Guybrusha Threepwooda. Nasze portrety wiszą na ścianach w podziemiach, ponieważ Lord Dredmor oferuje za nas wysoką nagrodę. A postać naszego bohatera, która długo stoi bezczynnie zaczyna grać w przenośną konsolkę.

Moja ocena: 4/5