Quest For Glory II: Trial By Fire

Kolejna część przygód Bohatera, tym razem w klimatach pustynno- arabskich. Gierka nawet ujdzie, ale raczej już do niej nigdy nie wrócę. Za dużo w niej elementów przygodówkowych i to do tego w najstarszym wydaniu -polecenia wstukujemy z klawiatury (nie było jeszcze wtedy systemu point&click). Można przenieść postać z QfG1 i do Qfg3.

Plusy:
Transfer postaci z i do innych części, możliwość awansu na paladyna, automapa w mieście, humor, komentarze po śmierci.

Minusy:
Inwentory, brak współczynników ekwipunku, system walk, trudne zagadki z części przygodowej, mało przyjazny interfejs.

Widok (4/10):
Rzut boczny, typowy dla starszych przygodówek, nie zarejestrowałem żadnych zmian w grafice w stosunku do poprzedniczki. Świat gry został za to znacznie bardziej rozbudowany (ale głównie przez kilometry monotonnej pustyni).

Fabuła:
Nasz bohater wyrusza na pomoc kolejnym potrzebującym - w pustynnej krainie Shapeir dzieje się źle. Emir został obalony i zaginął, przepowiednia mówi o gromadzących się ciemnościach, a żywiołaki zagrażają mieszkańcom. Trzeba będzie po raz kolejny zakasać rękawy i uratować co i kogo się da. Ale takie jest właśnie zadanie bohaterów.

Walka (2/10):
Nadal czas rzeczywisty, teraz jednak widok na akcję mamy pod nieco innym kątem, nie zasłaniamy już swoją postacią całych wrogów. Mimo to nie podobał mi się ten system -głupia zręcznościówka.

Statystyki (6/10):
Delikatne zmiany -dwie nowe zdolności, nadal możemy zacząć grę złodziejem, magiem lub wojownikiem, przy czym ten ostatni, o ile na to zasłuży pod koniec gry będzie mógł zostać paladynem (jest to jedyny sposób na grę paladynem w kolejnym częściach gry, tylko poprzez przeniesienie jej z tej części). Współczynniki nadal rosną w miarę ich używania.

Ekwipunek (2/10):
Nadal ta sama kicha, ale przynajmniej został dodany ułatwiający przesuwanie pasek oraz opis opisy posiadanych przedmiotów. Wciąż brak współczynników, mamy udźwig i ciekawą walutę (dinary i centimesy). Mimo to, obok walki jest to najsłabsza część tej gry.