Shinseiki Odysselya (JAP)

Wydania
1993()
Ogólnie
jeden z niewielu tytułów, który nie doczekał się jeszcze fanowskiego tłumaczenia; gra doczekała się za to w Japonii aż dwóch części - legenda głosi, że tytuł nie trafił na Zachód przez sprzeciw środowisk religijnych - nie spodobały im się nawiązania do zbyt wielu wierzeń czy coś w tym guście - przez krzaczkowata fabułę ciężko sie w tym połapać
Widok
izometr
Walka
turówka
Recenzje
Andchaos
Autor: Andchaos
26.04.2015

Fabuła:
Gra nawiązuje do różnych mitologii, historii, a nawet opowieści biblijnych. Gracz przechodzi przez różne okresy i doświadcza zdarzeń spisanych w mitologiach itd., a koordynuje tym wszystkim pewien mag który jest uznawany za posłańca bogów, a każde nasze poczynanie wpływa na posuwanie tych zdarzeń dalej. Zawartość tych zdarzeń zadecydowało sporo o wydaniu tej gry na świecie, umiejętności mistycznych i biblijnych postaci zostały dopasowane do uniwersum gry, co się bardzo nie spodobało kościołowi katolickiemu i gra została zakazana w Europie jak i USA. Seria miała być planowo wydana w języku angielskim pod nazwą Lost Mission, ale podobno ze względu na pozwy ze strony kościoła została odwołana. Mimo wszystko nie dojrzałem specyficznych punktów, które by obrażały w jakiś sposób wierzenia religijne, ale kościół nawet opowieści o Harry Poterze określa jako "Powieści satanistyczne propagujące czarną magię", więc szkoda czasu się zanurzać w temat. Ten fakt tłumaczy dlaczego nie można znaleźć żadnych europejskich lub amerykańskich stron o tematyce tej gry, ajapońskie strony pokazywały mi tylko "Materiały niedostępne w twoim kraju". Dopiero na tajlandzkich forach wygrzebałem temat gry, który mi wyjaśnił ograniczenia nałożone na tytuł, mimo wszystko twierdzę, że każdy powinien sam sobie wykreować zdanie. Fabuła gry przedstawia nam takie zdarzenia jak spotkanie w podziemiach z Minotaurem, uwolnienie niewolników z Egiptu, podzielenie morza przez Mojżesza, Babilon, mitologiczne miasto bogów itd. Przyjemnie mnie zaskoczyło również spotkanie pewnej boskości z mitologii chińskiej. Można było o nim usłyszeć w starych filmach chińskich, ale również współcześniejszych np. "Big Trouble in Little China", chodzi tu o boga piorunów Raijin, który był również, i co będzie graczom lepiej znane, pierwowzorem pewnej postaci z Mortal Kombat. W grze wygląda on jak Raiden z MK, wojownik z szerokim chińskim słomianym Kapeluszem, atakuje nas piorunem i atakami fizycznymi. Niby taka drobnostka a czasem cieszy.

Grafika
Grafika pozostawia początkowo wiele do życzenia, ale widać że twórcy w trakcie tworzenia projektu gry się trwale rozwijali. Wizerunki przeciwników z czasem są coraz to lepsze. Niektórzy przeciwnicy wyglądają naprawdę epicko, a bossowie są doskonale zilustrowani z dbałością o wiele szczegółów. W dalszych lokacjach autorzy pracowali już z grafiką na wielu warstwach, idąc do przodu mogły nas szybko minąć liście drzewa będące blisko naszego punktu wizualnego, a krajobraz zaplecza przesuwał sie wolniej niż grafika lokacji po której się poruszamy. Miało to bardzo ciekawy efekt. Kolejną sprawą były walki gdzie tylko sprite'y lekko lewitowały a zaplecze się poruszało jak byśmy walczyli w biegu. Miało to bardzo fajny efekt w lasach gdzie przeciwnicy wyglądali dla mnie jak ninja skaczący pomiędzy drzewami, jednak do walk z zapleczem budynków itp. wyglądało to raczej dziwnie. Równie dobrze wygląda tu z NPC w miastach, jesteśmy przyzwyczajeni nawet z tak wspaniałych RPG że postacie po prostu stoją i poruszają się troszkę. Tutaj mamy sporą różnorodność wykonywanych czynności przez NPC, niektórzy leżą sobie w domu na łóżku i sie obijają, niektóre gospodynie zamiatają swój dom, gotują jedzenie, niektórzy uderzają młotkiem w stolik niby naprawiając go, następny siedzi pod drzewem i gra sobie na gitarze, a następny siedzi pod fontanną i gra sobie na harfie itd. Jest tego naprawdę sporo i ogromny to plus dla gry, to samo tyczy się otoczenia i wyposażenia domów z różnych epok. Niestety animacje naszych postaci były dosyć sztywne i wymagały nieco przyzwyczajenia by nie rzucały się tak w oko. 

Muzyka i dźwięki
Oprawę muzyczną określiłbym na poziomie średnim, wprawdzie niektóre kawałki doskonale wpadają w ucho, lecz po wielokrotnym powtarzaniu stają się uciążliwe. Mimo to muzyka jest często dopasowana do epoki w jakiej sie znajdujemy, każda wioska, każde miasto, zamek ma własną melodie zależnie z jakiej epoki pochodzi i jaką cywilizację symbolizuje. Muzyka jest dobrze dobrana by podkreślać różne zdarzenia fabularne, mimo wszystko poziom utworów uznałbym za przeciętny. 

Walka
Walkę jak w rasowym RPG prowadzimy turowo, wybierając akcję dla wszystkich członków drużyny na następną turę. Nasza drużyna maksymalnie liczy 4 członków plus ewentualnie jeden pet i jeden wezwany summon. Mamy możliwość wybrania ataku fizycznego, magicznego, użycia przedmiotu, obrony, zmiany ekwipunku i ucieczki, czyli standardowo jak to znamy z RPG'ów. Postacie mogą wyekwipować się w trzy typy broni: miecze, włócznie, i łuki. Gdzie łuk ma własną animację, a pozostałe bronie taką samą, wyjątkiem jest uzbrojenie postaci w dwa miecze, co daje nam animację drugiego zacięcia. Można też wyekwipować postaćw  tarczę, dając jej procentową szansę na zablokowanie ciosu fizycznego. Gra oferuje nam wiele udogodnień jeśli chodzi o walkę, możemy ustawić walkę automatyczną i podać postaciom czy maja atakować fizycznie, czy magią, czy się bronić, leczyć itp. Jest również tryb do ustawienia walki bez animacji. Jest to bardzo miłe wyjście graczowi naprzeciw, jednak opcje nadają się tylko do nabijania poziomu, walka w trybie "Auto" z silniejszymi wrogami skutkuje w szybkiej śmierci. Jednak ten aspekt poprawnej decyzji również sporo wpływa na wynik bitwy. Postacie możemy również ustawiać w przednim i tylnim rzędzie, gdzie postacie w tylnim rzędzie otrzymują 50% mnie obrażeń, ale również sami słabiej atakują (wyjątkiem jest łuk). To w którym rzędzie nasza postać stoi symbolizuje nam litera F lub B (front/back). Są w grze przeciwnicy uderzający po 9999 obrażeń, wtedy ustawienie się w tylnim rzędzie obniża te obrażenia do 5000. Na szczęście nawet podczas walki co turę mamy możliwość dostosowania naszej formacji do potrzeb potyczki. 

Magia
Magia w Shinseiki Odysselya przypomina sporo system Materii z Final Fantasy 7. Funkcję materii pełnią tu talizmany magiczne w które możemy wyekwipować każdą postać, jednak w jakim stopniu ta postać może korzystać z danego talizmanu decyduje jej zdolność władania magią.
Zaklęcia magiczne poszczególnych talizmanów kształtują się w ośmiu kolejnych poziomach z czego każdy poziom jest zaklęciem danego elementu o większej efektywności. Elementy talizmanów dzielimy na dwa rodzaje, elementy życia (woda, piorun, ziemia itd.) i śmierci (ogień, demon, meteor itd).
Różnią się głównie tym że elementy życia możemy rzucać na wroga i na nas, a elementy śmierci tylko na wroga. Rzucane zaklęcia mają w tym kontekście jeszcze różne działania, np magia talizmanu wody i ziemi powoduje obrażenia elementarne u wroga a rzucone na nas leczy HP.
Wszystkie talizmany nadające jakiś status mają z reguły tylko jeden poziom ale wszystkie podlegają pod element życia. Talizman który przez magię powoduje otrucie po rzuceniu zaklęcia na nas, działa jak odtrutka itd.

Summony
Oprócz podstawowych umiejętności magicznych mamy możliwość zdobycia talizmanów wezwania summona. W grze istnieją dwa takie talizmany: Talizman bogów i Talizman Demonów. Talizman Bogów pozwala nam na wzywanie wróżek, nimf, duchów lub niebiańskich rycerzy, a talizman Demonów przyzywa smoki, demony i golemy. To jaki stwór zostanie wezwany zależne jest od wybranego poziomu magii który chcemy użyć. Każdy z talizmanów ma 8 poziomów magii, co daje nam 16 różnych istot do wezwania. Wezwany summon walczy u naszego boku jak członek drużyny, niektórzy atakują wroga, a inni nas leczą co turę, a znowu inni jedno i drugie. Wezwany summon może zostać zabity przez wroga, jednak nie ogranicza to w żaden sposób wezwania go ponownie. Na polu walki może być tylko jeden summon. Niektóre posiadają unikalne zdolności których nigdzie indziej nie można było zobaczyć. 

Pet
Maksymalnie w drużynie możemy mieć 4 postacie, ale mamy miejsce na piątą postać - peta. Pierwszym petem jakiego znalazłem była mała chimera w postaci kota ze skrzydłami, atakował on fizycznie i miał jeden atak specjalny tłukąc losowo 2-7 wrogów naraz. Następnie był jastrząb który zadawał większe obrażenia i miał więcej HP, ale posiadał tylko zwykły atak fizyczny. Następnie znalazłem duszę maga, który atakował losowymi zaklęciami magicznymi poziomów 1-4. A na koniec wróżka lecząca naszą drużynę. W całej grze znalazłem tylko 4 pety, ale jestem pewien że jest ich więcej. Niestety gra jest dostępna tylko w języku krzaczkowatym, co nieco utrudnia sprawę szukania. Własnością szczególną Petów jest również fakt że ich MP samo się regeneruje po zakończeniu walki. Jednak zabitego peta trzeba ożywić jak normalnego członka drużyny. Pet tak samo jak Summon walczy samodzielnie, nie mamy wpływu na jego akcje. Też nie znalazłem możliwości zmiany naszego peta na poprzedniego, w drugiej części serii była możliwość zmiany, tutaj albo w ogóle nie ma takiej możliwości albo bariera językowa była zbyt duża bym był w stanie to znaleźć. 

Rozwój Postaci:
Mamy maksymalny wpływ za rozwój naszej postaci, możemy ustawić w jakim procencie jakie statystyki nam wzrosną, daje nam to możliwość generowania klasy naszej postaci, albo będzie silnym wojownikiem, potężnym magiem, zręcznym włócznikiem lub władał wszystkim po trochu. Nasza postać może nosić 8 części ekwipunku (bronie/ tarcze/ zbroje/ ubranie/ hełmy/ rękawice/ 2x akcesoria) jak i do 8 talizmanów magicznych. Niektóre postacie mają również wrodzone zdolności magiczne, na te jednak nie mamy żadnego wpływu. Tak więc jest tu sporo swobody i możliwości. System rozwoju postaci i doboru ekwipunku jest bardzo intuicyjny, da się go ogarnąć mimo bariery językowej. 

Crafting:
Każdy kowal w grze ma opcję Craftingu, polega ona po prostu na wybraniu dwóch przedmiotów i scaleniu ich w jeden. Bardzo ciekawy dodatek jak na tak starą grę. 

Podsumowanie:
Mamy tu do dyspozycji wspaniały RPG dający graczowi sporą gamę do popisu względem rozwoju postaci i doboru ekwipunku. Gra posiada wiele udogodnień w systemie walki, co czyni ją dosyć elastyczną i przyjazną dla graczy z różnymi oczekiwaniami. Wprawdzie niektóre elementy gry sprawiają wrażenie bycia na poziomie Nes'a, ale ich różnorodność sprawia, że gra jest mimo wszystko bardzo atrakcyjna wizualnie. Wprawdzie fabuła nawiązuje do różnych zdarzeń historycznych, jednak nie są one bezpośrednią częścią fabuły, dzieją się z reguły obok lub w zapleczu gry, mimo wszystko ciężko mi zinterpretować krzaczkowaty tekst by powiedzieć czy słusznie lub niesłusznie publikacja gry w języku angielskim została odrzucona. Bardzo ciekawy system magii i sposoby jej stosowania (przeciwnik, sprzymierzeniec, mapa, ekwipunek) daje również sporo satysfakcji z grania. Warto dodać, że fabuła dotyczy epok przed wynalezieniem biustonosza i niektórym paniom na posągach lub przeciwniczkom go brakuje, mimo wszystko jest trzymane wszystko w dobrym guście. Grę poleciłbym każdej osobie która lubi usiąść na dłużej przy dobrym RPG'u i nie odrzuca ją bariera językowa. 

Zalety:
- intuicyjność walk
- porównania statystyk przy zakupie ekwipunku
- rozbudowany duży świat, open word
- sposoby przemieszczania się (Teleportacje, latające smoki, zaklęcia i przedmioty)
- system "Auto" walki
- system Magii
- pet'y i summony
- rozwój Postaci

wady:
- losowe walki bywają momentami przytłaczające
- brak podziału przedmiotów na typy w ekwipunku
- brak ikonek w ekwipunku utrudnia jego korzystanie
- fabuła (fantastyka nieracjonalnie zmieszana ze wszystkim)

Ocena 6,7/10


Obrazki z gry:


/obrazki i podpisy - Andchaos/

Dodane: 26.04.2015, zmiany: 26.04.2015


Dodaj komentarz:

Pytanie kontrolne: kto tu rządzi?