Magician

Dzisiaj chciałbym w skrócie przedstawić pewną starą gierkę na platformę NES. Gra, o której mówię to Magician. Czasami zastanawiam się czy jest sens robić recenzje dla takich gier i czy ktoś w nie jeszcze gra lub zamierza grać. Jednak nic nie szkodzi może właśnie pod wpływem tej czy innej recenzji ktoś jednak sięgnie do tej klasyki gier cRPG. Sama gra została wydana w 1990r. dzięki firmie Taxan (?). Fabuła dzieje się w fikcyjnej krainie MERLWOOD.

Jest to typ CRPG o widoku postaci z boku (nie izometr). Podejrzewam, że dlatego jest w niej dużo elementów zręcznościowych- jak w zwykłych platformówkach, przez co jest trochę trudna. Nie brakuje też przy tym oczywiście motywów typowych dla tego rodzaju gier czyli: rozmowa z NPC-ami, rozwiązywanie ich problemów i zagadek, czary.

Najbardziej ciekawym elementem według mnie w grze jest nauka czarów. Można kupić pergaminy, ale można się też uczyć czarów od ludzi napotkanych po drodze, zwykle magów. Mówią oni formułę czarów np. w zamian za otrzymaną pomoc i wtedy w oknie ekwipunku eksperymentujemy z krótkimi wyrazami (jakimiś "runami" na kostkach symbolizujących 10 sylab: FI, HU, MI, NA, OL, PH, PO, RA, ST, VE ), z których układamy odpowiednie słowo czaru (np. taki Fireball to FISTMIRA, a Jump to MIRAHUFINA). Próbujemy go zapamiętać w książce czarów i jeśli taki czar istnieje- uda się go nauczyć i zapamiętać. Można też pobawić się samemu i stworzyć na własną rękę jakieś czary. Kilka jest też stworzonych tak dla zabawy, nie wpływających na grę bezpośrednio (np. NAHUMISTMI - zmienia muzykę w grze, a HUHUMIHUHU (niezła nazwa ^-^ ; jako ciekawostka Word jej nie podkreślił czerwonym szlaczkiem, za to podkreślił słowo Word w tym zdaniu) pokazuje listę twórców gry). Każdy czar ma swój własny kolor, zgodny z dziedziną do której należy Fire, Psych, Ven i Pow.

Nie wiem jak inni, ale ja odzwyczaiłem się trochę od gier, w których ciągle trzeba jeść i pić. Dlatego też ten element bardzo mi przeszkadzał. Tym bardziej, że zbyt szybko się to zużywa, a jak zabraknie pieniędzy to pozostaje tylko wgrać poprzedni sejw i próbować tak jak w zręcznościówkach aby znaleźć jak najlepszy sposób przejścia danego etapu z jak najmniejszą utratą jedzenia wody i pieniędzy. I dopiero wtedy sejw i możemy zastanawiać się nad kolejnym etapem.

Jak na NES grafika i muzyka jest przeciętna. Można było zrobić trochę prostszą grę. Muszę się przyznać, że przeszedłem kilka etapów, ale nie zwracałem uwagi na oszczędzanie jedzenia i kasy no i po pewnym czasie mi po prostu zabrakło i już prawie nie mogłem nic zrobić. Jak szukałem kiedyś opisu przejścia tej gry to znalazłem, ale on się nawet wcześniej kończył niż ja zaszedłem :).

Podsumowując gra jest dość trudna, tylko dla prawdziwych weteranów. Jeśli jednak jesteście ciekawi jak to wygląda, zwłaszcza system czarów to zachęcam do znalezienia tej gierki i jej odpalenia. Nie spodziewajcie się jednak przejścia całej gry od razu. Trzeba by było dużo czasu spędzić nad nią i wyćwiczyć do perfekcji każdy etap.
sirPaul@poczta.onet.pl