W ostatnim czasie wyszły trzy angielskie tłumaczenia, o których nie zdążyłem od razu napisać:

ChristopheF wydał tłumaczenie gry Dungeon Master Nexus na Segę Saturn. Łatka jest dostępna do pobrania na forum SegaXtreme.

Gertius upublicznił z kolei pełne angielskie tłumaczenie gry Ultima Underworld: The Stygian Abyss na pierwsze Playstation. Tłumaczenie pobierzecie z RHDN.

Kończąc, TiCo wydał angielskie tłumaczenie gry Might and Magic: Book One - Secret of the Inner Sanctum na PCE CD. Tłumaczenie dostępne do pobrania również na RHDN.

Mało wam recenzji? To proszę bardzo, Cholok ma kolejny ciekawy tytuł na tapecie: Tale of Wuxia: The Pre-Sequel (PC). Chińskie fantasy z domieszką kungfu to chyba wystarczająco egzotyczny kąsek by nie przejść obok niego obojętnie?

Jak widać, moje zaległości publikacyjne były całkiem konkretne i wyrzuty sumienia kłuły nie bez powodu. Dzisiejszy tekst to kolejna świeżynka (gra z lipca tego roku), która jednakże jest tak naprawdę odświeżoną produkcją z roku 1999 - ale w oryginał nie mieliśmy szans zagrać, chyba że chińskie robaczki nie są nam obce - Xuan-Yuan Sword: Mists Beyond The Mountains (PC) i raz jeszcze Cholok.

Wtem! Minikombos! Sam nie wiem jak to się udało, ale jednak faktom nie ma co zaprzeczać - czwarty dzień z rzędu mamy coś nowego do poczytania - i znów jest to naprawdę świeży kąsek, bo The Legend of Heroes: Trails into Reverie (PC) miało swój debiut na steamie w lipcu (ignorujemy fakt, że Japończycy grali w to w 2020 roku). A podziękowania za dostarczenie tekstu (miesiąc temu, ale to tym ciii) kieruję znów w stronę Choloka.

Dziś znalezione na mojej poczcie, dziś też od razu publikacja - sam siebie nie poznaje. Cholok zapewne też w szoku, ale pewnie nie aż tak jak algorytmy googlowych wyszukiwarek które zobaczyły nową reckę trzeci dzień z rzędu i nie wiedzą jak się teraz zachować :). Cieszmy się tym, póki możemy, kto wie kiedy mnie marazm znów dopadnie i wrócimy do starych nawyków :D. Aha, to kolejna produkcja z tego roku: Octopath Traveller II (PC).

Po wczorajszej aktualce kłucie nie ustawało, zrobiłem więc głębszy rachunek sumienia i okazało się, że faktycznie mam na sumieniu więcej zapomnianych recek, huh, kto by się spodziewał. Na dodatek sprawa jest o tyle bardziej przykra, że gra wyszła w maju tego roku, a reckę miałem u siebie niemal tuż po premierze - gdyby nie gapiostwo (bo przecież nie moja zła wola spowodowana choćby szkalowaniem w treści przez Rankina Rykendena mojego dostawcy growych narkotyków - Paradoxu), moglibyśmy znów poczuć się jak pełnoprawny portal newsowy :D. No nic, cztery miesiace spóźnienia to i tak niezły wynik - Age of Wonders 4 (PC).

Po ostatniej recce mg-mata poczułem delikatne ukłucie wyrzutów sumienia - nie miałem pozcątkowo pojęcia o co chodzi, ale w końcu do mnie dotarło - na śmierć zapomniałem, że miałem zmagazynowaną recenzję podobnie tematycznej gry od Choloka - Pathfinder: Wraith of The Righteous (PC). Pozostaje mi mieć nadzieję, że Cholok przyzwyczaił się już do mojej sklerozy i wybaczy po raz kolejny spóźnienie z publikacją. A jeśli interesuje was mój epicki bój z uzupełnianiem tabelek zaległymi premierami - jestem już w styczniu 2022, czyli mamy ostatnie póltora roku steamowo ogarnięte. O wszelkich konsolach nawet jeszcze nie myślę - to zadanie na odległą przyszłość O_o.

W ostatnich latach ogrywam dużo różnych hitów z dawnych czasów, a większość się broni w ten, czy inny sposób. Są jednak gry, które lepiej by było, abym zostawił je zakopane pod sentymentem wspomnień. Jedną z nich jest recenzowana dzisiaj Neverwinter Nights: Enhanced Edition , gra, do której może kiedyś jeszcze wrócę, ale pod warunkiem, że przestaną wychodzić nowe tytuły:)

Tym razem po w miarę nową grę (ten rok, tyle że kwiecień) sięga Ksiądz_Malkavian - i bawi się przy niej świetnie, posuwając się nawet do stwierdzenia, że wyszło lepiej niż te kilkadziesiąt lat temu w wersji oryginalnej na SNESa: Live A Live (PC). A gdyby ktoś się zastanawiał, jak mi idzie syzyfowa praca uzupełniania tabelek peceta o zalegle premiery - to ku zaskoczeniu wszystkich, a głównie mnie samego- całkiem nieźle - cofnąłem się już do marca 2022, przy jednoczesnym zachowaniu bieżących nowości. Do Bożego Narodzenia powinienem się wyrobić ;D.

Jak to powiedział kiedyś JRK, "dzisiaj pobawimy się w stronę, która publikuje recenzje gier, tuż na premierę". A przynajmniej prawie na premierę bo zrecenzowany właśnie tytuł, wyszedł 26 lipca, czyli 10 dni temu. Nie jest to też żaden remake, remaster czy inne "re", a świeżutka marka dopiero co rzucona na półkę z numerkiem 2 w tytule. Macie więc rzadko spotykaną u nas okazję poczytać recenzję gry, która wyszła nie parę lat, miesięcy, a nawet tygodni temu, a od premiery minęło zaledwie parę dni. Mowa oczywiście o grze Remnant II, sequela idealnego, od którego nie odciągnęła mnie nawet premiera Wrót Baldura, a to o czymś świadczy. Zapraszam do poczytania.