3 Stars of Destiny

Tytuł ten stanowi prequel darmowej serii Laxius Force i przedstawia okoliczności, w jakich znana tej garstce miłośników serii trójka bohaterów się poznała. Lądujemy w typowej krainie fantasy. Kierujemy trójką nastolatków (i kilkoma innymi postaciami do kolekcji), która miała pecha zwrócić na siebie uwagę pewnego wrednego orczego bóstwa. Mają otóż oni w sobie potężną, uśpioną moc, którą zapragnął przejąć na własność. Nie mogąc bezpośrednio oddziaływać na świat śmiertelników, stara się doprowadzić do tego, by to nasi bohaterowie wyruszyli w miejsce, gdzie jego wpływy są większe i sami podali mu się na talerzu.

Jeśli wydaje się wam, że powyższy opis jest nieco mętny i pozbawiony głębszego sensu - to odpowiada on historii przedstawionej w grze. Poszczególne wydarzenia nie łączą się ze sobą w żadną spójną całość, dzieją się "bo tak", żeby pasować do fabuły (a czasem nawet i to im się nie udaje), a dialogi i kreacja bohaterów jest równie miałka i mało wiarygodna. Główny bohater (o uroczym imieniu Random) to wyjątkowy buc, arogancki i przekonany o własnej wartości, odnoszący się do swojej przyjaciółki z dzieciństwa i drugiej z trójki głównych herosów z uszczypliwością graniczącą już z werbalną przemocą. Trzecia bohaterka to cicha, zakopana w książkach, nieśmiała magiczka, która poza niezbędnymi akurat w danym momencie informacjami niewiele wnosi do całości. Zdecydowanie na plus wybija się tutaj natomiast postać gadającego kameleona, towarzysza Randoma, o ciętym języku i raczej leniwym usposobieniu, a przy tym niejakich brakach w dziedzinie odwagi i żądzy przygód. Może jest nieco papierowy, ale jego wypowiedzi są często humorystyczne, a uwagi celne.

Pod względem mechaniki mamy tu typowy produkt RPG makera - czteroosobowa drużyna, walki turowe, zdobywanie doświadczenia i rozwój postaci (częściowo automatyczny, ale co kilka poziomów otrzymujemy możliwość wybrania dodatkowego bonusu do statystyk), eksploracja w rzucie izometrycznym - nic, co zaskoczy gracza, który miał jakąkolwiek styczność z podgatunkiem. W sklepach lub porozrzucanych tu i ówdzie skrzynkach znajdziemy też trochę ekwipunku, w który można wyposażyć postać - jest tego akurat tyle, żeby nie narzekać na brak funkcjonalności, ale i dość mało, żeby przebieranie w stertach żelastwa nie miało miejsca.

Tytuł ten sporą wagę przykłada do eksploracji - poszczególne mapy pełne są zakamarków, pochowanych za krzaczkami przedmiotów i ukrytych pomieszczeń wypełnionych skarbami, nie brakuje też zadań pobocznych, a nawet obszarów, które można całkowicie pominąć w trakcie rozgrywki (jeden z nich zawiera opcjonalnego bohatera). I wszystko byłoby pięknie, gdyby nie jeden istotny szczegół - tereny są spore, nieraz trzeba się wracać do wcześniej odwiedzanych miejsc, a gra nie oferuje żadnej mapy ani systemu szybkiej podróży. Więc nie dość, że trzeba regularnie biegać przez pół świata, to i zgubić się nietrudno. Gra często nie tłumaczy też zbyt dokładnie, co w danym momencie trzeba zrobić i gdzie się udać - podchodzenie do niej bez poradnika to proszenie się o kłopoty, a przynajmniej sporo frustracji.

Poziom walk również jest słabo wyważony - na początku jest bardzo prosto, wystarczą automatyczne ataki, mniej-więcej w połowie jednak następuje gwałtowny skok - przeciwnicy zaczynają sypać statusami jak z rękawa, a ich obrażenia rosną znacznie szybciej niż poziom życia i obrony naszych bohaterów, starcia robią się więc coraz dłuższe i wymagające dużej uwagi, na co wpływa również nadmiernie wysoka liczba HP części przeciwników. Dodatkowo system kontrataku jest... specyficzny. Przeciwnicy dość często z niego korzystają, a jeśli zrobi to nasza postać - razem z wrogiem wpadają w pętlę ciosów, dopóki jeden z nich nie zginie i nie można zrobić nic, aby to powstrzymać. Gra daje opcję wyboru częstotliwości losowych starć na początku rozgrywki, ale później nie pozwala już jej zmienić - a chętnie przestawiłabym ją z domyślnej na rzadszą, biorąc pod uwagę ilość terenu do zwiedzenia.

Podsumowując - jak wynika z powyższych wywodów, tytuł ten nawet na tle innych przedstawicieli podgatunku nie prezentuje sobą zbyt wiele. Wart uwagi jedynie dla miłośników serii Laxius Force, jeśli jacyś są, oraz najbardziej zagorzałych i wyposzczonych fanów RPGMakera.