Dark Souls

Dark Souls zdecydowanie nie jest grą dla każdego. Naprawdę. Z Dark Souls jest jak z watą cukrową, zawsze się ujebiesz. Nie jest to prosta gra i nie uwierzę w to, jeśli mi ktoś tak powie, że DS jest proste. Tę grę trzeba albo pokochać, albo znienawidzić. 
Z natury jestem spokojnym człowiekiem, ale moje ukochanie soulsy w niektórych momentach budziły we mnie ukrytego dzikiego zwierza. Nie raz darłem mordę, kląłem jak szewc i niestety jedna myszka nie przeżyła starcia ze ścianą (RIP MOUSE). Ale jest coś w tej grze, że nawet przy ostrym wku*wie i dużej frustracji, siadałem i próbowałem dalej i tak do skutku. Czasem wymagało to dwudziestu kilku prób, ale najważniejsze jest to, by się nie poddać. Jest to niezwykłe, że choć człowiek się wnerwiał i tracił wiarę w siebie samego, to brnął w to dalej i dalej.

W Dark Souls poza wyśrubowanym poziomem trudności pod względem rozgrywki, twórcy zaszyfrowali także fabułę. Nie ma tu czegoś takiego, że całą opowieść dostajemy na tacy pod nos. Tu by poznać i zrozumieć grę trzeba przejść ją więcej niż dwa razy, gdyż duża część Loru jest ukryta w opisach broni, zbroi i innych przedmiotach. A także podczas rozmowy z NPC możemy dowiedzieć się cennych informacji. Więc trzeba mieć się na baczności i czytać wszystko. Nie chcę w ogóle zdradzać wam fabuły, bo zepsułbym wam grę. I osoba całkiem nowa niedoświadczona z serią mogła by się ciut pogubić. Więc cała przyjemność pozostawiam wam.

Skupiając się na rozgrywce. To jest to trzecioosobowy RPG z krwi i kości. Nasz bohater posiada cztery sloty na różne przedmioty. Dwa są przeznaczone na broń (lewa i prawa ręka). Jeden jest przeznaczony na amunicję do łuku, kuszy i czary. A ostatni jest na przedmioty jednorazowego użytku. Rozwiniemy ten temat ciut później. Przejdźmy do poruszania się naszej postaci. Wszystko zależy na jaki build postawicie. Można zrobić sobie ciężkiego tanka z wielką tarczą i halabardą (pozdrawiam osobę, która to preferuje, będzie wiedział o kogo chodzi :P) można także pójść w lekkiego i zwinnego łucznika lub maga. Klasy, także poruszę w osobnym akapicie. 

FromSoftware dało do dyspozycji sporo klas postaci. A to tylko od nas zależy jak zbudujemy naszą postać. Na start możemy wybrać Rycerza czyli raczej ciężką postać z mocnymi atakami, Wojownika, który jest bardziej zwinny, ale nie da rady przyjąć tylu obrażeń co Rycerz. Jest Wędrowiec, który skupia się na unikach niż na obronie. Kolejny jest Złodziej, który ma dużą premię do swojego noża podczas ataków z zaskoczenia w plecy (backstab) co jest jego sposobem na silniejszych przeciwników. Następny jest Bandyta, który świetnie włada toporami i prostymi mieczami dzięki dużej wytrzymałości na start. Łowca zaś preferuje mieszanie sztuki walki. Na sam start ma łuk i dużą premię do obrażeń z niego zadawanych. Mamy także do dyspozycji Czarodzieja, który dysponuje sporą inteligencją, co pozwala sprawnie używać katalizatora i czarów. Pojawił się także Piromanta, który świetnie włada ognistymi czarami łącząc to z walką wręcz. Kolejny jest Kapłan, włada on dużą wiarą, co pozwala mu na używanie czaru leczącego. No i ostatnim jest Człowiek Znikąd. Jest to ewidentnie klasa dla profesjonalistów, gdyż on zaczyna tylko z tarczą z desek i kijem. Więc nie przyjmie za dużo obrażeń, a jego statystyki na początku są raczej marne. Więc ta postać wymaga już wprawy. I na tym można skończyć wywód o klasach postaci. Nie ma co się przejmować wyborem, gdyż naszą pierworodną klasę idzie przebudować w każdej chwili. Z maga w woja i odwrotnie. 

Wyposażenie jest bardzo istotnie, gdyż zależy ono od tego jaki styl gry preferujesz. Możemy wyróżnić wielkie ciężkie miecze, halabardy, topory, buławy, dzidy, dzwonki (dla postaci, które posiadają duży współczynnik inteligencji), katalizatory, różdżki, łuki oraz kusze. Są ciężkie zbroje, lekkie i pół na pół. Są także specjalne zbroje np. z kolcami, które zadają obrażenia atakującym nas wrogom. Dalej to już tylko zależy jak chcemy grać. Bo gdy chcemy być ciężkim tankiem, który zbiera dużo obrażeń na siebie, to wtedy można ubrać się w ciężki set i unieść wielgachną tarczę. Wiadomo, że wtedy uniki nie wchodzą w rachubę. No i na odwrót jak się ma lekki set, to trzeba dużo unikać i skupić się raczej na atakach z zaskoczenia i kontrach. 

Takie przedmioty pozwalają na jakiś bonus do statystyk, naprawiają zniszczoną broń, leczą nasze zdrowie, czy dodają jakieś specjalne efekty do broni (np. dodatkowe obrażenia od ognia czy też piorunów). Są też przedmioty które dają buffy nam, czyli odporność na trucizny, klątwy itp. Jest też w tej grupie przedmiotów taki przedmiot, jak butelki Estusa. Jest to eliksir, który zwraca nam stracone zdrowie. Też zalicza się do przedmiotów jednorazowych, ale jest on odnawialny przy takich specjalnych punktach. 

Lokacje jest to dość obszerny temat. Gdyż świat w DS jest tak zrobiony, by każda lokacja zaskakiwała czymś. Są wielkie sale tronowe, gigantyczne góry, gorące podziemia, które emanują tym ciepłem, że aż sami je czasem czujemy. Lokacje są bardzo różne i każda z nich posiada ogniska, czyli takie punkty do zapisu gry, zregenerowania estusów i czarów. Są to także punkty szybkiej podróży. Nie ma co się za bardzo rozwodzić, gdyż ciężko to opisać słowami. Trzeba to zobaczyć na własne oczy.

I tu pojawia się szereg przeciwników. Co ciekawe nie posiadają oni żadnych konkretnych nazw. Tu twórcy pozostawili to dla graczy, każdy może nazwać podrzędne mobki jak tylko chce. Nazwy dostali tylko bossowie oraz mini-bossowie. W Dark souls nie można zlekceważyć żadnego wroga, gdyż tu zobaczysz jednego mobka, pokonasz go i powiesz "e tam pikuś" a za rogiem będzie czaić się ich cała zgraja i one pokonają ciebie. Musisz uważać na wszystko i sprawdzać wszystko dwa razy. 
A co do bossów. Są to naprawdę najbardziej ekscytujące pojedynki w grach, jakie kojarzę. Jak ukończycie soulsy to powiecie to samo. Już na pierwszym bossie niedoświadczeni gracze, często tracą ochotę na grę i poddają się. A tu trzeba zawsze walczyć i nigdy się nie poddawać. Jest takie kilka zasad które mogą Ci pomóc w walkach.

Grafika, to dość ciężki orzech do zgryzienia. Bo miejscami jest piękna, a miejscami okropna. Ale jeśli się użyje pewnych plików to jest znacznie lepiej. 

Podsumowując. Dark souls to jest naprawdę gra warta polecenia. I jest to zarazem sprawdzian czy jesteś dość hardkorowym graczem by się podjąć jej ukończenia. POWODZENIA i PRAISE THE SUN

+ Cholernie trudna ,
+ Cholernie satysfakcjonująca,
+ Klimatyczna,
+ Sprawiedliwa,
+ Wciągająca jak nie wiem,
+ Motywująca,
+ NG++++++++
+ Wymagający Bossowie,
+ Gigantyczny arsenał,
+ Ścieżka dźwiękowa,
+ Odgłosy otoczenia,
+ Uczy cierpliwości,

- 30 FPS, (ale jest na to rozwiązanie "_")
- Miejscami okropnie brzydka, 
- Słaba obsługa myszki i klawiatury (na to też jest rada)
- PORT z konsol na PC,

Ocena gry: 9/10