Gamedec

Czym jest Gamedeck? - To gra RPG oparta o powieść Marcina Przybyłka, który był też jednocześnie konsultantem podczas tworzenia tytułu. Stworzona przez Anshar Studios gra należy do gatunku Narracyjnych RPG, których jednym z najznamienitszych przedstawicieli jest Disco Elysium, więc porównania obu tytułów są jak najbardziej zasadne. Gracz wciela się w tytułowego Gamedecka ( coś na kształt detektywa od wirtualiów), który wykonując zlecenia od klientów, zostaje wplątany w grubszą aferę. Gracz poprzez swoje działania oraz rozmowy wpływa na swoją rzeczywistość, a zależnie od wyuczonych profesji ( te wzorowano na 4 głównych archetypach Junga), ma dostęp do rożnych ścieżek narracji i opcji interakcji z otoczeniem. Sprawia to, że każde przejście gry może być unikalne dla gracza oraz może doprowadzić go do zupełnie różnych zakończeń( oczywiście w ograniczonym symulacją stopniu). Całość ubrana jest w ładną oprawę graficzno-muzyczną. Polecam.

Gra fabularnie porusza tematy światów wirtualnych i związanych z nimi zagrożeń. W Warszawie XXII wieku, światy te są na tyle skomplikowane, że zwykli admini, SI oraz programiści, nie zawsze są wstanie pomóc użytkownikom. Tutaj do gry wchodzi profesja Gamedeca. Jest to ktoś w rodzaju detektywa od wirtualiów, chociaż często przyjdzie mu tez działać w realium. Gracz wciela się właśnie w taką postać, a nasze pierwsze zlecenie okazuje się być, od dość grubej ryby...Aby nie wchodzić w zbyt dużo szczegółów, wystarczy powiedzieć, że w późniejszych etapach rozgrywki przyjdzie nam zwiedzić kilka rożnych światów wirtualnych, a każdy z nich poza zmianą graficznego settingu, ma inny klimat i zasady nim rządzące, co ja osobiście odebrałem bardzo pozytywnie. Narracja w grze jest adaptatywna i dostosowana do stylu naszej rozgrywki, a zależnie od naszych wyborów możemy pominąć całe sceny, a nawet sekwencje z gry. Dialogi są na wysokim poziomie, a całość opowieści jest spójna, niezależnie jaką ścieżkę obierzemy dla naszej postaci. Jeśli lubicie takie klimaty jak teoria symulacji, drzewo poznania, sztuczna inteligencja, transhumanizm itd. to w tej grze znajdziecie sporo dywagacji na te tematy, a wszystko to podkręcone odrobiną psychologii. Aby w tym wszystkim się połapać, podano to nam w postaci przystępnej encyklopedii z odnośnikami. Każda nowa informacja jest zapisywana i gracz może w każdej chwili wrócić do tych zapisków, co bardzo pomaga w toku śledztwa oraz podczas rozwiązywania zagadek, czy tez podejmowania decyzji. (Informacje te podano w sprytny sposób w formie wywiadów, zapisków z darknetu, blogów hakerów itp. co pozwala jeszcze lepiej wczuć się w świat przedstawiony) Trochę szkoda, że brak w grze osobnego menu z transkrypcją rozmów i aby taką wyświetlić, to trzeba wrócić do konkretnego NPC/miejsca.

Podobnie jak w Disco Elysium, rozgrywka polega głównie na badaniu poszczególnych lokacji oraz rozmowach z NPC. Jest to RPG narracyjny, więc można zapomnieć o walce, zręcznościowych elementach itp. Owszem można czasami kogoś zabić lub samemu zginąć, ale zazwyczaj są to efekty naszej rozmowy, bądź podjętych wcześniej działań itd. Tutaj walczymy słowem, zarówno w dyskusjach, jak i podczas badania obszaru. Nasz bohater /bohaterka dysponuje szeregiem możliwości, zależnie od wybranej profesji, oraz od kierunku w którym się rozwija. Możemy być więc nastawieni na rozwiązania siłowe/agresywne, być wygadani/znani, mieć zdolności logicznego myślenia/ hakerstwa czy też empatyczni/czuli i pełni współczucia. To jakim będziemy gamedeckiem, będzie definiowało jakie wybory będziemy w stanie podejmować oraz do jakich wniosków dojdziemy podczas śledztwa( niewielkie znaczenie ma też płeć naszego bohatera oraz pochodzenie z dolnego bądź górnego miasta). Tutaj wchodzi kolejny czynnik rozgrywki, a mianowicie system dedukcji. Na jego podstawie później gra ocenia w jaki sposób potoczy się dalej fabuła, a gracz jest zmuszony do wysnucia wniosków na bazie zdobytych informacji, inaczej utknie w miejscu. Rozwiązanie to zaimplementowano całkiem sensownie, chociaż nie zawsze bylem pewny, że wybieram właściwe rozwiązanie (ale może taki był zamysł twórców, aby nie wszystko było oczywiste?).

Oczywiście to jakie ścieżki dialogowe jesteśmy w stanie wybrać podczas rozmów lub badania terenu, mocno zależne jest od rozwoju naszego bohatera. Cały system oparto o 4 główne archetypy Junga. Gracz podczas rozmów oraz działań otrzymuje punkty rozwoju zależnie od tego jak poprowadził rozmowę, a następnie punkty te może wydać w drzewku rozwoju na kolejne profesję, które pozwolą mu na więcej działań oraz odblokują nowe opcje dialogowe. Jestem zaskoczony jak dobrze to wyszło, bo przy pierwszym podejściu do gry, moja Gamedeckini rozwinęła się w kierunku mojego prawdziwego charakteru z realu, czyli miksa archetypu żółtego z niebieskim. W tych ścieżkach osiągnąłem maksimum dość szybko. Polecam pierwszy raz grać intuicyjnie zgodnie z własnym charakterem właśnie, a będziecie mile zdziwieni, ja pod koniec gry miałem jeszcze 9 punktów wolnych w żółtym archetypie:) Oczywiście taki sposób rozwoju bohatera, może prowadzić też do nadużyć, czy nawet wymuszać na graczu zachowania których wolał by uniknąć, a jest tak, bo niektóre profesje wymagają kilku punktów z innych archetypów, więc czasami trzeba zrobić odstępstwa od swojego myślenia, aby odblokować dodatkowe profesje ( ale czy w normalnym życiu czasami też nie musimy iść na ustępstwa?:P)

Pomimo, że uważam grę za bardzo dobrą, to jednak nie uniknęła ona dość sporawych błędów. Największy błąd jaki znalazłem, to mylenie mojej gamedeckini z postacią męską. Działo się tak głownie w późniejszych etapach gry ( najwięcej w rozdziałach przed barem i w barze oraz na rajskiej wyspie), co owocowało, że do mojej postaci zwracano się w formie męskiej, zamiast żeńskiej. Kilka razy widziałem też błędy w zapisie np. pojawiał się napis "gender on/ona" a potem właściwa informacja ( w tym jeden raz w systemie dedukcji). Drugi z poważniejszych błędów to skrypt bójki w barze ( bójka pojawiła się dwa razy, raz prawidłowo z uwzględnieniem opcji, które miałem odblokowane itp. a drugi raz jakby odpalił się ten sam skrypt znikąd i bez dodatkowych opcji)- dziwne to było. Inne błędy, to głównie literówki itp. Pod względem sprzętowym gra śmiga bez zarzutu.

Gamedec to świetny narracyjny RPG, który wymaga jeszcze małego szlifu. Pod względem przedstawionej historii oraz prowadzenia rozgrywki jestem pod sporym wrażeniem i chętnie powtórzę przygodę, tym razem "naginając" swoją psychikę do innych rozwiązań. Wybierając tę grę pamiętaj, że rozgrywka polega głownie na czytaniu i myśleniu, a nie grindowaniu potworków na mapie. POLECAM!

PLUSY:
+ Ładna grafika
+ Świetna historia ( Czyżby zasługa oryginalnego autora książki?)
+ Sporo rozkmin na temat istnienia
+ SF z najwyższej półki
+ Ciekawie pomyślany rozwój bohatera

MINUSY:
- Literowki w polskiej wersji
- Mylenie płci bohatera ( Głownie późniejsze rozdziały)
- Wymaga jeszcze odrobiny szlifu

OCENA:
8/10