Gears Tactics

Z serią Gears nie miałem do czynienia prawie wcale. Jeśli nie liczyć części pierwszej (która mnie nie urzekła), to Gears Tactics jest pierwszą od nastu lat grą z tego uniwersum, w którą dane mi było zagrać. Dzięki temu wiem na pewno, że nie zależnie czy to w wymiarze taktycznym, czy też bardziej w konwencji gry akcji, produkcje z tego uniwersum przesycone są sterydami i rozwałką setek obcych. Mnie do zakupu skłonił drugi człon, czyli tactics oraz obietnica otoczki RPG, a samo uniwersum w którym dzieje się akcja, było mi obojętne. Na wstępie mogę już zdradzić, że po przejściu gry, świat Gearsów jest mi nadal obojętny i "nie urzekła mnie twoja historia", ale za to pod względem taktycznym, gra jest bardzo dobra.

Sporo osób porównuje tę grę do X-COM, co niestety jest błędem. Owszem z początku sam miałem takie wrażenie, a patrząc na rozgrywkę pobieżnie, można tak pomyśleć. Niestety albo stety, Gears Tactics pozornie jest tylko podobne, bo pod względem taktycznym jest od X-COM zwyczajnie lepsze, ale też inne. Jeśli podejdziemy do gry bez pomyślunku, to gra może okazać się trudna, a być może nawet bardzo trudna ( co sporo osób jej zarzuca). W moim odczuciu jest wręcz odwrotnie i Gearsy okazały się sporo łatwiejsze od wspomnianej wyżej gry ( ukończyłem na poziomie hard). Jest tak ze względu na możliwości rozwoju poszczególnych klas, które tutaj nie tylko świetnie się uzupełniają, ale na wyższych poziomach potrafią zrobić takie combo, że można w jednej turze rozwalić 10 osobowy oddział wroga. Oczywiście, aby to było możliwe, to trzeba naszych herosów odpowiednio rozwinąć oraz dostrzec te zależności międzyklasowe. Jeśli podejdziemy do tej gry w taki sam sposób jak do wspomnianego X-COM i będziemy traktować każdego herosa indywidualnie, to faktycznie gra może być trudna, bo taktyka ruchu, flankowania i warty, to tutaj zwyczajnie za mało. Klas w grze jest pięć, a każda ma możliwość rozwoju, aż w czterech kierunkach, które dodatkowo można miksować. Za każdy poziom otrzymujemy dwa punkty, za które kupujemy dwie zdolności. Pod koniec gry, nasze postacie osiągają 6 poziom, co oznacza, że mamy do dyspozycji 10 punktów, co warto mieć na uwadze podczas planowania rozwoju postaci. Pozwolę sobie powtórzyć, aby dosadniej do was dotarło, że w tej grze istotna jest współpraca pomiędzy klasami oraz wykorzystanie pełnego potencjału oddziału. Wymaga to od gracza, przeanalizowania drzewka rozwoju każdej klasy, aby stworzyć oddział, który wykorzysta swój potencjał w boju. Nie trudno tutaj o błędy i ślepe zaułki, ale od tego mamy punkty resetu zdolności naszych podopiecznych, aby je wykorzystać, o czym widocznie sporo osób zapomina. Jak już bierzecie się za grę taktyczną, która wymaga myślenia, to myślcie.:)

Gra skupia się głównie na opowiadaniu historii klasy B oraz taktycznej walce. Sama historia zła nie jest, ale w moim odczuciu nie jest też niczym innym, jak zapychaczem pomiędzy misjami. Może być, to wszystko co można o niej powiedzieć. O wiele lepsze jest to co z niej wynika, czyli walki z bossami, które są ciekawe i fajnie urozmaicają rozgrywkę ( chociaż do trudnych nie należą, a ostatni boss, to wręcz banał). Poza misjami fabularnymi, są też misje poboczne, które dzielą się na cztery rodzaje. Obrona punktu, bieg po zasoby, uwalnianie zakładników oraz najbardziej klasyczna, czyli zniszczenie bazy wroga. Trudno nie odnieść wrażenia, że te misje trochę sztucznie przedłużają kampanię, ale że gra się bardzo przyjemnie, to narzekał nie będę. Ponarzekam za to na system rekrutacji. Otóż w tej grze nie warto rekrutować żołnierzy na początku kampanii, bo w miarę upływu gry, będziemy mogli rekrutować lepiej wyszkolonych ludzi i ci rekrutowani na początku kampanii, mają później zbyt niskie poziomy. Byłoby to dużą wadą, gdyby nie fakt, że i tak gramy głównie postaciami związanymi z fabułą, a to oznacza, że wystarczy nam jedna postać ciężkozbrojnego jako dodatkowy żołnierz, a resztę można zwalniać i przyjmować nowych bez żadnej kary ( chyba, że nam giną na misjach. Mi podczas gry nie zginął nawet jeden żołnierz). Czego w grze mi najbardziej brakowało, to jakiejś bazy z prawdziwego zdarzenia. Owszem mamy tutaj bazę, gdzie poza zarządzaniem ekwipunkiem oraz wyposażaniem naszych gearsów w lepszy sprzęt ( Od zwykłego, poprzez rzadki, epicki, legendarny, a w specjalnym trybie nawet supreme) możemy rekrutować wspomnianych żołnierzy, ale to właściwie wszystko. Trochę szkoda, bo rozwój bazy byłby na pewno fajnym urozmaiceniem, a wybór 3 z 4 misji pobocznych, to trochę mało. Nadmienię jeszcze, że sprzęt zdobywamy ze znajdowanych na misjach lootboksów, co też za szczęśliwe rozwiązanie nie jest, a w późniejszych etapach gry, "epickie" skrzynki, to zwyczajne śmieci. Całość dopełnia całkiem dobrze wykonany system kosmetyczny, którym możemy się trochę pobawić, aby lepiej dostosować wygląd żołnierzy, do naszych preferencji. Możemy tam ustawić, czy hełm ma być widoczny, zmienić presety kolorystyczne, teksturę na zbroi, oraz broni, a nawet dodać blizny na twarz, tatuaże itp. Podsumowując naszą "bazę", to pod względem możliwość konfigurowania żołnierzy jest świetna, ale nie służy do niczego innego.

Gears Tactics jest bardzo dobrą grą taktyczną, ze średnią historią klasy B. Baza w grze służy tylko do zarządzania drużyną oraz otwierania skrzynek z lootem, co w moim odczuciu jest trochę za mało, a rekrutacja nowych żołnierzy nie do końca jest przemyślana. Polecam głównie fanom gier taktycznych, ale ostrzegam, że gra wymaga innego podejścia niż X-com, pomimo wielu podobieństw.

PLUSY:
+ Świetny system taktycznej walki
+ Zależności międzyklasowe
+ Dobra grafika
+ Duże możliwości konfiguracji bohaterów
+ Sporo kosmetyki

MINUSY:
- Baza to tylko hub pomiędzy misjami
- System zdobywania sprzętu (lootboxy)
- System rekrutacji nowych gearsów

- Brak wersji PL