Otchłań

Chciałbym wszystkim przybliżyć pioniera typu SUD (Single-User Dungeon) bazującą na bardzo popularnych niegdyś MUD'ach (Multi-User Dungeon). Czym różnią się obydwa typy to nietrudno zgadnąć. MUD 'y rozgrywane są przez internet, SUD to tzw. tryb pojedynczego gracza.

Otchłań jest grą z gatunku Tekstowego RPG, niegdyś bardzo popularnego, chociaż i dzisiaj można znaleźć zapaleńców toczących swoje boje w sieciowych "tekstówkach". Gra rozpoczęła swój dumny marsz w 1999 roku za sprawą dwóch "osobników" ;) - Weq i Hoborg'a. Była to wersja demo, mało rozbudowana ale praktycznie pozbawiona większych błędów. Kolejne wersje się ich niestety nie ustrzegły. Projektem zajmuje się obecnie Weq.

Rozgrywkę zaczynamy w Montarze - jednej z krain Północnych. Już na początku w bramie wita nas Mag Lothar - dzięki niemu możemy się zapoznać ze sterowaniem, więc radzę przyjąć pomoc, która nam zaoferuje. Po krótkim wstępie dowiemy się jak się poruszać, kupować sprzęt i inne potrzebne rzeczy. W grze jak w życiu musimy zadbać o jedzenie i picie. Naturalnie za wszystko płacimy. Na początku mamy wprawdzie mało monet, ale zawsze możemy wykonać zadania z biura zleceń albo po prostu spieniężyć sprzęt zdobyty na wrogu ;).
Postać ma rozbudowane statystyki i umiejętności, które w miarę zdobywania doświadczenia możemy trenować w gildiach.
W profesjach autorzy nas nie zawodzą i dają standardowo kilka do wyboru (Mag, Wojownik, Kleryk, Kleryk, Złodziej, Skrytobójca, Oprawca, Nekromanta, Elementalista, Łowca). Oczywiście mamy standardowy wybór ras: Człowiek, Elf, Krasnolud itp. Poruszanie się w grze jest trochę na "pamięć", ale możemy na szczęście ściągnąć z sieci mapy rysowane przez fanów. Bardzo się to przydaje.

Ekwipunek
Jest tego trochę, w zależności od profesji, jaką wybraliśmy. Najwięcej mamy oczywiście wszelkiego "złomu" dla wojownika, ale i dla maga się coś niecoś znajdzie (od mieczy, toporów, łuków po zbroje, pierścienie itp.). Mnóstwo rzeczy możemy sprzedać, a nawet wykorzystać jako składnik eliksiru (jeśli gramy nekromantą). Oprócz sprzętu do walki mamy prowiant wszelkiego rodzaju od chlebów do ciast z kruszonk oraz, wodę w różnych pojemnikach. W dodatku sami możemy coś upolować (jako Wojownik) lub sobie po prostu wyczarować (Mag i pokrewne profesje).

Questy
Są niestety słabo rozwinięte, a kilka jest tak pokręconych, że trzeba się solidnie napocić żeby je ukończyć. Przez błędy w grze czasem się to nie udaje, choć autor wypuszcza patche.

Fabuła
Takowej nie znalazłem, chyba, że weźmiemy pod uwagę ciągłą eksterminację wroga przeplataną questami oraz treningami w gildi plus podróże w różne lokacje w grze. Nie wiem czy gra ma jakieś ściśle wytyczone zakończenie, bo szczerze mówiąc w pełnej wersji nie ukończyłem jej przez niektóre błędy.

Podsumowanie
Generalnie gra mi się podoba. Dla nowicjusza w tym gatunku może być chwilami za trudna. Często zdarza się tak, że musimy zbierać punkty doświadczenia dosłownie po "groszu", aby awansować wyżej i zabrać się za poważniejszych przeciwników. Musimy mieć dobrą orientacje przestrzenną, aby się nie pogubić. Szkoda, że z jednego miasta do drugiego trzeba się tyle "nachodzić". Był ponoć teleporter, ale został dezaktywowany.

Grafika
Szczątkowa, jako że jest to gra tekstowa nie wyróżnia się na minus, poza tym może, że mapy dostępne w grze powinny być szczegółowsze.

Plusy:
+profesje
+rozwój postaci
+ekwipunek
+magia

Minusy:
-ubogie Questy
-bugi
-brak mapy
-"ciułanie" doświadczenia
-zbyt dużo pustych lokacji
-za mała interakcja z postaciami
-brak czarów transportowych

Końcowa ocena to 5/10. Fani mogą dodać sobie 1 oczko. Gra solidna, ale nie zaskakuje niczym nowym (szczególnie dla wyjadaczy w MUD'ach).