Metal Gear Ac!d 2

Prolog...
Wiadomo jak to jest - nasz "piękny" świat jest tak skonstruowany, że gdy powstanie jakaś dobra gra/film/książka szybko powstaje tego kontynuacja. I wiadomo jak jest zawsze, sequel rzadko kiedy potrafi dorównać pierwszej części. Choć zdarzają się wyjątki, rzadko bo rzadko ale są. Z takiej strony można spojrzeć właśnie na drugą część wspaniałej gry Metal Gear Ac!d, gdyż jest ona lepsza od poprzedniczki. W porównaniu z jedynką dodano nowe karty, nowe funkcje (m.in. możliwość oglądania specjalnych filmików stworzonych na potrzeby gry), funkcję Solid Eye i ulepszoną grafikę :). To wszystko okraszone dosyć dobrą fabułą tworzy mieszankę iście wciągającą.

Rozdział I - Fabuła...
Historia opowiedziana w MGA2 toczy się na trzy lata przed wydarzeniami przedstawionymi w MGS2. Nasz bohater traci wtedy pamięć, na jego szczęścia znajduje go Consuela, najemniczka która postanawia w swój zawód wciągnąć i naszego Węża. Wszystko rozpoczyna się gdy nasi bohaterowie (plus dwóch pilotów) wracają akurat samolotem z zakończonej misji. Po lądowaniu, żeby nie było przypadkiem zbyt kolorowo czeka na nich komitet powitalny z FBI na czele. Zostają aresztowani, a Snake'owi stawia się warunek. Jeśli chce uwolnić przyjaciół musi wykonać dla nich jedną misję. Przystaje na to oczywiście, nie spodziewając się iż nie będzie tak prosto jak się spodziewał. Szybko w jego misję wtrąca się Venus wraz z resztą bandy Departamentu Ochrony, a żeby podsycić atmosferę dodam iż owa pani także ma pewne problemy z pamięcią. Krótko mówiąc jest ciekawie, nie brakuje w fabule niespodziewanych zwrotów akcji, ciekawych a zarazem oryginalnych misji przez co w moim odczuciu dwójka przewyższa pod tym względem jedynkę :).

Rozdział II - Grafika oraz dźwięki...
Pierwszy kwasowy Metal Gear był przez zatwardziałych fanów serii uważany za profanację, jak Konami mogło z ich gry akcji zrobić grę taktyczną? No to sobie wyobraźcie co czuli gdy zobaczyli Ac!d 2. Nie dosyć że gra taktyczna to jeszcze... w Cell-Shading'u (gry w takim wykonaniu podobają mi się najbardziej). Ja do nich na szczęście nie należę, bo i grafika i system walk mi się spodobał baaardzo. Jak już wspomniałem grafika to właśnie Cell-Shading, czyli ujęcie wszystkiego tak by przypominało komiks, na szczęście twórców (i oczywiście graczy) wszystko wygląda nadzwyczaj przyzwoicie, przez co gra nie odstrasza grafiką, wręcz przeciwnie, mnie przykładowo właśnie tym przyciągnęła. Nawet jako-taka fizyka w grze jak na PSP była bardzo dobra, wszystkie elementy stroju, które mogły, poruszały się pod wpływem jego ruchów. Wspomniałem na początku o czymś, zwącym się Solid Eye. Jest to specjalna, tekturowa przystawka do ekranika PSP która (po ówczesnym włączeniu na konsoli specjalnej opcji dzielącej ekran na dwie części) tworzy efekt pozornego trójwymiaru. Miałem okazję zagrać tak i... Wrażenia nieziemskie jak na kieszonsolkę :). Z początku myślałem że to będzie wyglądać marnie, lecz twórcy postarali się na tyle, że widać iż nasz Snake stoi dalej przeciwnika A a bliżej B. Zaś karty itp. rzeczy dosłownie unoszą się nad wszystkim. Prócz używania Solidnych Oczu po zakończonej misji mamy możliwość obejrzenia specjalnych filmików przygotowanych pod nie, a żeby było ciekawiej tylko kilka filmów jest powiązanych z uniwersum Metal Gear Solid. Cała reszta przedstawia... śliczne Japonki w różnych strojach, czy to w krótkich spodniach, czy to w mini spódniczce czy nawet w seksownym bikini (tych ostatnich jest też dosyć sporo). Patrząc zaś na Ac!d 2 z perspektywy dźwięku to jakoś nie przypadł mi on do gustu. Praktycznie przez cały czas jak grałem, to słuchałem swoich mp-trójek wyciszając od razu konsolkę.

Rozdział III - Gameplay...
Metal Gear Ac!d 2, podobnie jak swoja poprzedniczka jest grą taktyczną, w której najważniejszą rolę pełnią karty, których możemy użyć na różne sposoby. Przede wszystkim będzie wybór czy wykorzystujemy pierwotne przeznaczenie karty (używamy pistoletu, zakładamy na siebie zbroję lub karton), czy poruszamy swoją postacią, oczywiście są też karty przeznaczone typowo do zmieniania położenia naszej postaci. Co do ekwipunku, to mamy przeznaczone na niego dwa sloty, więc trzeba ich naprawdę używać z głową, dlatego nieraz będziemy mieli dylemat w ważnej misji czy wolimy wyposażyć się w zbroję czy w możliwość kontrataku na przeciwnika. Karty które przyjdzie nam używać zdobywać będziemy w większości kupując je w sklepie za zdobyte pod koniec każdej walki punkty. Prócz zużywania waluty w ten sposób dodano nową funkcję, mianowicie Upgrade Card. Jak sama nazwa wskazuje zdobyte punkty użyć będziemy mogli do ulepszenia właściwości karty (jedną kartę możemy ulepszyć tylko raz). Dzięki temu funkcja Add Turn zamiast dodawać jedną dodaje aż dwie dodatkowe tury dwie, broń zadaje zwiększone obrażenia, a przyrządy leczące odnawiają o wiele więcej HP. Czyli dzięki dodanej przez twórców możliwości Upgrade Card ilość ich zwiększa się dwukrotnie, łącznie dając nam coś ponad 500 kart do zdobycia. Jak to już wspomniałem walki toczą się w systemie turowym za pomocą kart, może trochę go objaśnię, bo nie każdy pewnie grał w pierwszą część. Po rozpoczęciu walki gra losowo wybiera z naszej talii 30 kart, sześć którymi dysponujemy na początku (oczywiście po zakończeniu kolejki wybieramy kolejne dwie), zużyć je możemy wedle własnego uznania przez dwie tury. Gdy zbliżymy się na wystarczającą odległość do przeciwnika, a mamy akurat w ręce kartę broni którą będziemy mogli go zaatakować używamy jej. Jeśli zaś nie mamy pozostaje nam podkradnięcie się do tuż obok przeciwnika i zaatakowania go z półobrotu (Snake'owi wychodzi to jak Chuckowi ;)). Atak ten może nie zada wielkich obrażeń, lecz jest duża szansa że ogłuszy wroga, przez co straci kolejkę.

Epilog...
O Solid Eye już wspomniałem, walkach i kartach to samo. Nowości wymienione (pominąłem wszelkie kosmetyczne, mało znaczące zmiany w porównaniu z jedynką), więc nie pozostaje mi nic innego jak polecić każdemu fanowi tRPG'ów Metal Gear Ac!d 2, gdzie twórcom udało się stworzyć coś lepszego od oryginału :).

Plusy:
+ filmiki z Japonkami;
+ Cell-Shading;
+ filmiki z Japonkami;
+ możliwość upgrade'u kart;
+ filmiki z Japonkami;

Minusy:
- praca kamery czasami zawodzi;

Grafika: 5/5
Dźwięki: 4-/5
Grywalność: 5-/5
Ocena ogólna: 5/5