Nodiatis (MMORPG)

Nodiatis

Wydania
2008()
2009()
Ogólnie
2008-2009(), przeglądarkowa gierka z mnóstwem współczynników i ładną, choć statyczną graficzką.
Widok
fpp
Walka
czas rzeczywisty
Recenzje
Lotheneil
Autor: Lotheneil
27.05.2009

Nodiatis to świat okrutny. Ludzie, zepchnięci do roli niewolników przez smoczy lud, klany orków, goblinów i nieumarłych walczą o przetrwanie kolejnego dnia. Honor, duma i odwaga to cnoty zapomniane dawno temu. Nie zawsze jednak tak było. Niegdyś ludzie żyli w dostatku, farmy przynoszące obfite plony rozciągały się po horyzont. Nie obyło się bez drobnych utarczek i otwartych wojen, lecz ostatecznie przynosiły one rozwój, a ten dalszą poprawę warunków życia. Lecz to właśnie dobrobyt stał się przyczyną zagłady... Ludzie, nie mając żadnych trosk nie czuli potrzeby czczenia swoich bóstw, dziękowania im za ich dary, ogarnięci żądzą posiadania chcieli mieć wciąż więcej i więcej... Rozgniewani bogowie odwrócili się od nich, a wtedy rozpętało się piekło. Wszelkie stworzenia mroku wypełzły na światło dzienne mając tylko jeden cel - zmieść z powierzchni ziemi całą ludzkość i wszystko, co jej rękoma zostało stworzone. Obecnie osada Castille jest ostatnim bastionem ludzi. Świat Nodiatis czeka na bohatera, który poprowadzi tych, którzy pozostali ku zwycięstwu nad siłami ciemności...jedyną alternatywą jest zagłada.

Bohaterze! Chwyć więc swój miecz, łuk, magiczną laskę czy co tam jeszcze posiadasz i wraz z setkami tobie podobnych wyrusz w mroczny świat Nodiatis ratować to, co pozostało. A jeśli okażesz się dość potężny, możliwe, iż dana ci będzie szansa dotarcia do źródła wszelkiego zła i zrobienia z nim porządku raz na zawsze. Przed tobą ogromna kraina, pełna wyzwań i możliwości, potężnych przeciwników, a być może również przyjaźni z towarzyszami broni. Nie czekaj, świat Nodiatis cię wzywa!

Chwileczkę... czyżbym pisząc o bohaterach używała liczby mnogiej? To nie przypadek. Gra, którą mam dzisiaj okazję przedstawić należy bowiem do MMORPG, a co ciekawsze została stworzona w całości w javie i nie wymaga niczego ponad przeglądarkę internetową z możliwością obsługi tejże. Wkroczenie w świat Nodiatisa nie zajmie więc dużo czasu.

Tuż po zarejestrowaniu konta, a następnie wyboru avatara postaci (z dużej galerii twarzy ras wszelakich), stajemy przed pierwszym wyborem ścieżki, jaką podąży nasza postać. Gra oferuje aż 28 klas postaci, różnorodność ta nie oznacza jednak, że każdą z klas gra się inaczej. Wybierając specjalizację postaci określamy raczej jej ogólny zarys, szczegóły natomiast zostaną dopracowane później - przy wyborze umiejętności, jakie zechcemy rozwijać oraz statystyk, które zostaną wzmocnione.

Właśnie. Umiejętności. Tutaj Nodiatis błyszczy z ogromną siła. Do dyspozycji mamy ich około setki, podzielonych na kategorie - znajomość broni, łucznictwo, obrona, magia światła, ciemności i umysłu, zbieranie surowców, dzieła artystyczne czy ogólnie pojęta eksploracja. Obrona na przykład obejmuje znajomość zbroi, parowanie, wykorzystanie tarczy, regenerację życia w walce czy obronę magiczną. Przy takim rozłożeniu i ilości umiejętności niemalże prosi się o wykorzystanie (mojego ulubionego) systemu nauki przez działanie, twórcy gry poszli jednak inną ścieżką. Otóż po pokonaniu przeciwnika znajdujemy często trofea (jak oko kameleona czy skrzydła ogromnego motyla), które następnie możemy poświęcić na jednym z rozsianych po miastach ołtarzy przyporządkowanych wymienionym powyżej grupom umiejętności. Trofeum znika, a doświadczenie uzyskuje umiejętność wybrana w danej grupie jako aktywna (co można zmienić w każdej chwili). Drugim sposobem rozwoju jest przypisanie jednej, wybranej umiejętności trybu nauki pasywnej, wówczas będzie ona rozwijana samoistnie - powoli, ale stale, również po zakończeniu rozgrywki.
Istnieje również specjalna grupa umiejętności podstawowych - zdolności magiczne, fizyczne, obronne i regeneracyjne. Z każdą z nich związane są trzy statystyki postaci. Doświadczenie otrzymywane za eksterminację przeciwników trafia właśnie tutaj, w momencie wzrostu jednej z tych umiejętności otrzymujemy trzy punkty do rozdysponowania pomiędzy przypisane jej statystyki, a co cztery poziomy tych umiejętności postać zdobywa nowy poziom, co powoduje wzrost ilości życia, energii oraz many.

W przerwie pomiędzy wybijaniem kolejnych zastępów wrażych sił możemy zająć się również zbieraniem surowców i tworzeniem z nich nowych przedmiotów. Użycie każdej z umiejętności zbierackich pociąga za sobą krótką minigierkę (wciśnięcie spacji w momencie gdy ryba bierze, obklikiwanie ekranu w poszukiwaniu ukrytych ziół czy gra memory gdy zajmiemy się uprawą warzyw). Zdobyte materiały należy przetworzyć przy użyciu zakupionych narzędzi, a następnie - posiadając odpowiednią recepturę stworzyć coś użytecznego. Przepis na nowy przedmiot uzyskujemy rozmontowując gotowy egzemplarz. Tutaj biegłość uzyskuje się w miarę wytwarzania kolejnych przedmiotów, tworzenie ekwipunku wymaga dużo cierpliwości i czasu, gdyż do stworzenia czegokolwiek niezbędne jest co najmniej kilkukrotne przetwarzanie surowców i duża ilość drogich narzędzi.

Wszystkie zdolności w Nodiatis mają charakter pasywny, ich rozwijanie pozwala na korzystanie z nowych możliwości (władanie mieczem - możliwość korzystania z mocniejszych egzemplarzy, parowanie - wzrost szansy na uniknięcie ciosu). Nie znajdziemy tutaj znanych z niektórych MMO potężnych ciosów, łączonych w efektowne i zabójcze kombinacje. Tak ogromna ilość umiejętności i brak determinacji przez klasę kierunku rozwoju oznacza, że mamy bardzo dużą dowolność w kreowaniu naszego bohatera. W całym świecie Nodiatis nie uda się raczej znaleźć dwóch postaci o identycznym buildzie, chociaż generalnie wszystkie można przyporządkować do jednego z czterech archetypów - wojownik, mag zadający obrażenia bezpośrednie, mag korzystający z zaklęć typu DoT (damage over time - zatrucia, choroby itp. stopniowo wysysające życie z przeciwnika) oraz władca zwierząt (wykorzystujący swoich podopiecznych do walki). Różnego typu hybrydy są oczywiście możliwe, a nawet wskazane.

Na osobny akapit zasługuje magia. Gdybym miała ją z czymś porównać powiedziałabym, że przypomina karciankę. Aby korzystać z zaklęć należy zakupić w sklepie kamienie je wyzwalające, a następnie umieścić w specjalnym woreczku. Ilość, rodzaj i siła możliwych do wykorzystania kryształów zależy od stopnia rozwinięcia określonych zdolności. Wśród czarów znajdziemy zarówno ofensywne, jak też leczące, przywracające energię magiczną, powodujące stopniowe obrażenia u przeciwnika (na przykład zatrucie) czy aury wzmacniające naszą postać. Ułożenie "talii" która będzie dobrze ze sobą współgrać i pozwoli na szybką eksterminację przeciwników to obok rozwijania umiejętności kluczowa sprawa warunkująca przeżycie w niegościnnej krainie.

Sama esencja gry, czyli walka, odbywa się w czasie rzeczywistym. Na walkę bronią wpływu nie mamy (należy jedynie zaraz po rozpoczęciu potyczki wcisnąć jeden z przycisków odpowiedzialnych za walkę automatyczną - w zwarciu lub z dystansu), należy natomiast zająć się zaklęciami. Co określony czas w okienku na dole ekranu pojawia się jeden z naszych kryształów. Należy go przeciągnąć do jednego z czterech miejsc wyżej, co w przypadku czarów regeneracyjnych spowoduje jego aktywację i dodawanie pewnej ilości życia/energii co określony czas, inne natomiast należy ponownie kliknąć, co spowoduje ich użycie i zniknięcie z paska. Każda postać potrafi korzystać z magii, jednak magowie mają tu znaczącą przewagę (co oczywiste i logiczne) - wyższy poziom umiejętności i statystyk magicznych oznacza dostęp do potężniejszych zaklęć i większą ich skuteczność, szybsze losowanie w czasie walki, a także możliwość wybrania jednego z nich jako startowego (będzie się pojawiało na górnym pasku, gotowe do użycia).

Pod względem graficznym jak na grę przez przeglądarkę produkcja ma sporo do zaoferowania - pejzaże stanowiące tła walki lub przedstawiające mieścinę w której się znaleźliśmy, rysunki przeciwników, twarze postaci czy elementy wyposażenia są narysowane z dużą starannością i smakiem, ale niestety całkowicie statyczne. Właściwie jedyny ruch jaki można zaobserwować w grze to animacja machnięcia bronią w trakcie walki czy bardzo podstawowe animacje zaklęć. Pod względem muzycznym (tak tak, gra jak najbardziej oprawę dźwiękową posiada) również doskonale - melodie wpadają w ucho i są dobrze dopasowane do miejsca w którym się znajdujemy, a efekty dźwiękowe są dość naturalne. Zarówno jednych, jak i drugich mogłoby być jednak znacznie więcej. W trakcie walki wysłuchamy dokładnie dwóch melodii, co sprawia, że po chwili grania ma się ochotę wcisnąć przycisk "mute" - ile razy można słuchać tego samego, choćby i dobrze wykonanego?

Podstawową wadą tej gry jest jednak monotonia. Gra pozornie ma wszystko na swoim miejscu i oferuje dużo możliwości, a jednak dość szybko nuży. Przeciwnicy różnią się głównie (poza wyglądem) ilością punktów życia i siłą uderzenia, każda walka wygląda właściwie tak samo, jej tempo jest moim zdaniem zbyt powolne, a przez to każde starcie jest dość długie. Po spotkaniu z co silniejszym przeciwnikiem trzeba jeszcze poczekać na regenerację życia i many (zaklęcia są użyteczne tylko w walce). Minigierki ze względu na swoją prostotę i powtarzalność również szybko zniechęcają. Przeciwnicy bardzo rzadko pozostawiają po śmierci elementy wyposażenia, przez co traci się radość z polowania na nowe zabawki i porównywania nowych zdobyczy z aktualnie używanym wyposażeniem. Być może więcej radości przyniosłaby gra z grupą przyjaciół, stworzenie drużyny i wspólne przemierzanie niegościnnych terenów, mi jednak nie było to dane.

Podsumowując - ciekawa gierka, posiadająca kilka niestandardowych rozwiązań, o skomplikowanym systemie umiejętności i dużej (przynajmniej pozornie, bo ostatecznie każdy kieruje się w stronę jednego z kilku archetypów) dowolności w kreowaniu postaci, olbrzymim świecie do zwiedzenia i przyjemnej oprawie audiowizualnej, a jednocześnie bardzo szybko staje się męcząca i monotonna. Miłośników tego typu produkcji polecam zapoznanie się z Nodiatisem - gra nie wymaga ściągania, rejestracja jest szybka i bezproblemowa a samouczek pozwala na bezbolesne zapoznanie się z systemem rozgrywki. Grze nie udało się zatrzymać mnie na dłużej, ale komuś innemu może się bardzo spodobać - a w razie zmęczenia wystarczy zamknąć okno przeglądarki.

Zalety:
+ dobrze rozwinięty system umiejętności
+ swoboda w kreowaniu postaci - całkowity brak ograniczeń
+ ciekawy system magii - pseudokarcianka
+ przyjemna oprawa audiowizualna
+ minigierki przy zbieraniu surowców

Wady:
- gra bardzo szybko robi się nudna
- powolne tempo walk
- zbyt mało melodii dostępnych w czasie walki - ciągle słuchamy tego samego
- brak animacji i jakiegokolwiek ruchu na ekranie

Moja ocena: 6/10


Obrazki z gry:

Dodane: 28.05.2009, zmiany: 21.11.2013


Dodaj komentarz:

Pytanie kontrolne: kto tu rządzi?