Sacred Stones

Gdzieś w otchłani kosmosu istnieje świat, inny niż nasz własny. Świat, gdzie wszystko co istnieje, ma swoją duszę. Najpotężniejsze z nich, cztery duchy pór roku, tworzą Krąg, utrzymując pokój i harmonię. Teraz jednak równowaga ta została zaburzona. Zło ponownie podniosło swój łeb, a z krańców świata wyruszyły mroczne armie, szerząc się jak plaga i niszcząc wszystko na swojej drodze. Maszerują w kierunku Shikaakwy, jednego z ostatnich bastionów ludzkości. Świat aby przetrwać potrzebuje teraz bohaterów, którzy staną do walki ze złem i przegnają je tam, skąd przybyło - teraz nastał ich czas. Twój czas.

Bohater niniejszego tekstu został stworzony we flashu, a co więcej, należy do podgatunku MMORPG i daje możliwość interakcji z innymi graczami - rozmowy, tworzenia listy przyjaciół, zakładania gildii oraz drużynowej walki z przeciwnikami.

Rozpoczynając grę wybieramy jedną z 16 klas postaci, przyporządkowanych po cztery do poszczególnych pór roku. Część z nich nastawiona jest na walkę i zadawanie obrażeń, inne na osłabianie wroga czy wspomaganie i leczenie sojuszników. Różnią się między sobą rozkładem współczynników (atak, magia, zręczność, szybkość, szczęście, obrona i odporność), których zastosowania można się jedynie domyślać, gdyż nie zostały nigdzie wyjaśnione. Każda z klas posiada również zestaw umiejętności bojowych, odblokowujących się kolejno wraz ze wzrostem doświadczenia. Zwraca uwagę fakt, że wiele z nich (niezależnie od wybranej postaci) nastawione jest na wspomaganie sojuszników - gra ewidentnie promuje walkę drużynową, eliminacja wrogów wraz z towarzyszami jest dużo szybsza i przyjemniejsza.

Warto zauważyć, że nie jesteśmy związani z wybraną klasą na zawsze, w każdym momencie poza walką można ją przełączyć na inną, która zachowa poziom jaki miała, gdy była ostatnio używana. W praktyce w ramach jednego konta prowadzimy więc do szesnastu postaci, korzystających ze wspólnego ekwipunku i sakiewki. Może to być bardzo przydatne w tworzeniu drużyny, zawsze można przełączyć się na bohatera, którego umiejętności będą najbardziej potrzebne.

Świat gry składa się z połączonych ze sobą ekranów, pomiędzy którymi poruszamy się stając na wyrysowanych na ziemi białych kołach. Początkowo dostępny obszar jest niewielki, jednak w miarę wykonywania kolejnych zadań następuje odblokowanie nowych lokacji. Zadania te dotyczą zawsze oczyszczenia z przeciwników jakiejś jaskini czy ruin. Wejście do tego typu miejsc oznaczone jest przez czerwone koło. Wewnątrz odnajdziemy kilka (zwykle dwa-trzy) identycznych symboli z dopiskiem "walka", które jak sama nazwa wskazuje prowadzą do starcia z jakąś grupą niemilców.

System walki jest bardzo zbliżony do znanego z serii Final Fantasy - każda z postaci posiada pasek akcji, po jego zapełnieniu można zaatakować przeciwnika, użyć jednej z umiejętności, przedmiotu lub wycofać się na z góry upatrzone pozycje. Po pokonaniu tego, co ośmieliło się stanąć nam na drodze zabieramy doświadczenie i lokalną walutę i ruszamy w dalszą drogę. W tym momencie znika znacznik symbolizujący wybitych właśnie przeciwników, usunięcie wszystkich równoważne jest z oczyszczeniem pomieszczenia (co w wielu przypadkach oznacza możliwość udania się do zleceniodawcy po nagrodę). Co istotne, po wyjściu z podziemi samoczynnie regeneruje się życie i mana, natomiast w trakcie oczyszczania lokacji jedyną możliwością ich odnowy są napoje leczące.

Aby zwiększyć swoje szanse w starciu z wszelkimi maszkarami należy wyposażyć się w odpowiedni ekwipunek. Postać może korzystać z broni, zbroi, hełmu oraz napojów leczących i odnawiających manę. Ich źródłem jest sklep w mieście oraz NPC zlecający zadania. Niestety, lista dostępnych przedmiotów jest bardzo krótka, na danym poziomie dostępna jest zazwyczaj tylko jedna broń, nie ma więc możliwości doboru ekwipunku według swoich preferencji. Jakby tego było mało, jedynie bronie są użyteczne w walce, wszystkie zbroje i hełm (tak, jeden), które dane mi było widzieć dotychczas w sklepie służą jedynie ozdobie.

Gra jest generalnie przyjemna, ale bardzo niedopracowana. Po pierwsze, brakuje szczegółowej mapy. Mapka, jaką można wyświetlić przedstawia duży wycinek świata i w żaden sposób nie pomaga w orientacji, pełniąc funkcję wyłącznie ozdobną. W późniejszej części gry bez rysowania własnej mapki (lub naprawdę dobrej orientacji przestrzennej) raczej trudno odnaleźć potrzebnego nam NPC, miejsce czy wręcz drogę z powrotem do miasta. Po drugie, postać ma tendencję do blokowania się na przeszkodach, ignorowania znaczników, na których właśnie stoi czy przelatywania przez pół mapy w przeciwnym kierunku do wymaganego.

Po trzecie wreszcie - bardzo szybko robi się monotonna, gdyż przez cały czas powtarzany jest ten sam schemat - znaleźć NPC, przyjąć zadanie, znaleźć właściwe podziemia, wybić co się rusza w środku, wrócić do zleceniodawcy, zgarnąć nagrodę, całość powtórzyć. Sytuacji bynajmniej nie poprawia wyjątkowa powolność całej rozgrywki, przydałoby się zarówno przyspieszyć animacje walk jak też poprawić reakcję gry na wydawane komendy - teraz zdarza się, że żądana akcja wykonywana jest z dużym opóźnieniem.

Ostatnia i bardzo denerwująca niedoróbka dotyczy korzystania z umiejętności zadających obrażenia - otóż przy ich pomocy nie da się pokonać przeciwnika, uznawany jest on za martwego dopiero w momencie wykonania zwykłego ataku - wcześniej można zbić jego punkty życia do zera, ale dalej będzie on jak najbardziej żywotny i zdolny do odgryzania się. W przypadku, gdy walczy się klasą wyposażoną w zaklęcia obszarowe przeciw licznym wrogom konieczność ich ręcznego dobijania jest delikatnie mówiąc męcząca.

Pod względem oprawy audiowizualnej gra nie wybija się ponad przeciętność. Lokacje i postacie graczy i przeciwników są przyjemne dla oka, ale niezbyt szczegółowe i dopracowane. Ponadto grafika wyglądała, jakby zastosowano opcję obniżenia jakości wyświetlania - linie są poszarpane, a niektóre elementy rozpikselozowane (opcja jakości ustawiona była na wysoką, przy niskiej lepiej nawet nie próbować grać). Melodia towarzysząca rozgrywce jest całkiem sympatyczna, ale jej podstawową wadą jest fakt, że jest tylko jedna - przez co wciśnięcie przycisku "mute" i zastąpienie jej własnym podkładem muzycznym jest kwestią najwyżej kilkunastu minut.

W grze dysponujemy dwoma rodzajami waluty - srebrem, zdobywanym na wrogu lub jako nagroda za ukończenie zadań oraz złotem, możliwym do kupienia wyłącznie za prawdziwe pieniądze. To ostatnie umożliwia zakup wszystkich przedmiotów dostępnych normalną drogą, jak również zdecydowanej większości napojów leczniczych (jedynie najsłabsze można kupić za srebro) oraz wszystkich zbroi posiadających jakiekolwiek bonusy do statystyk (czyli - nie stanowiących wyłącznie ozdoby). Być może w dalszej części gry sytuacja się zmienia, na tyle jednak, na ile poznałam tę produkcję wydaje się ona stworzona tylko i wyłącznie w celach zarobkowych (rozumiem, że twórca ma prawo oczekiwać wynagrodzenia za swoją pracę, ale aż tak nachalne wyciąganie ręki po pieniądze za dzieło wykonane na odczepnego jest po prostu nie na miejscu).

Podsumowując: gra jest nastawiona w dużej mierze na walki drużynowe, pokonywanie przeciwników samodzielnie jest nie tyle trudne, co nużące - związane jest to z niewielkimi obrażeniami zadawanymi w porównaniu do ilości punktów życia (dotyczy to obu stron). W doborowej drużynie zabawa może być całkiem przyjemna, chociaż przez monotonię rozgrywki towarzysze mogą się szybko wykruszyć. I wcale bym się im nie dziwiła. Gra jest niedopracowana, posiada wiele znaczących niedoróbek i szybko staje się po prostu nudna. Jednym słowem - nie polecam.

Moja ocena: 4/10