Legend of Heroes (The): Trails into Reverie

"Trails into Reverie" to taki epilog do dwóch podserii: "Zero"/"Azure" i "Colds Steel", swoją drogą całkiem zbyteczny. Jest to gra typu fan-serwis przeznaczona dla wielbicieli "Legend of Heroes", jednocześnie to wciąż świetna gra. Aby zrozumieć o co dokładnie mi chodzi trzeba się nieco cofnąć w czasie do gry "Trails in the Sky 3rd". Jest to to również fan-serwis pozwalający pograć sporą ilością bohaterów i poszerzyć historię uniwersum. Ma jednak sporą wadę: dzieje się głównie poza światem co powoduje zmiany w rozgrywce na nieco gorsze. "Reverie" robi kilka zmian na lepsze, więc nie jest tak źle, ale wciąż to nie jest to.

Fabularnie chodzi o niepodległość prowincji Crossbell. Będziemy śledzić historię z trzech perspektyw, między którymi można się przełączać w dowolnym momencie. Gra nas jednak przyblokuje, gdy któraś ze ścieżek pójdzie za daleko. Ten wątek fabularny jest dość krótki więc dodano "pozaświat" zwany właśnie "Reverie Corridor", do którego także można wejść w dowolnym momencie. Część fabularna różni się nieco od poprzedników. Mamy tylko zadania główne z opcjonalnym wydarzeniami, brakuje zadań pobocznych. Nie ma też spędzania czasu z innymi bohaterami w celu zwiększania więzi. Wiele, a w zasadzie większość rzeczy przeniesiono do "pozaświata".

"Reverie" to "ogród", w którym można robić wiele rzeczy. Jest leczące drzewo, sklep ze wszystkimi dodatkowymi opcjami (wymiana, crafting), łowisko, drzwi "Trial Doors" nawiązujące do "Trial Chests", zwierciadło z dodatkowymi scenkami z przeszłości poszerzające wiedzę o uniwersum, wszystkie mini gierki (karcianka, tetris, magic girls, banana trip, walka mechami, drink bar korzystający z VR), no i w końcu lochy. Lochy te są w pewnym zakresie randomizowane co przybliża je do rodzaju rogalików (bez permadeath). W lochach tych walczymy i zbieramy rzeczy ze skrzynek: itemki, klucze do "Trial Doors", przepisy do gotowania itp. Oczywiście jest kilka mocniejszych przeciwników i boss, za które dostajemy kolorowe kulki. Jedne odblokowują dodatkowe mini gierki, scenki z przeszłości czy dodatkowych bohaterów dostępnych tylko tutaj. Jak wyczerpiemy kolorowe kulki to dostajemy już tylko białe kulki, za które dostajemy tylko losowe przedmioty. W "ogrodzie" jest kula sterująca, która obsługuje te miejsce. Zleca różne misje, za które dostajemy punkty RP (odpowiednik punktów gildii z poprzednich gier) oraz odłamki. Te odłamki są dość istotne, bo za nie można kupić potężne eliksiry oraz odblokować kilka pożądanych rzeczy: maksymalny poziom punktów BP, więcej pasków charge, poszerzyć support, odblokować przeciwników do minigierek. Po ukończeniu wątku fabularnego możemy odblokować więcej poziomów. Zawsze też można zresetować wszystkie poziomy, a będzie to konieczne, bo potrzeby będą dużo większe niż tych poziomów jest. Wszak samych postaci jest ogrom, trzeba je wylewelować, podobnie jest z kwarcami czy ekwipunkiem. Zabawy dużo, ale bardziej dla fanów rogalików niż tradycyjnych jrpg-ów.

System walki został nieco udoskonalony i to na plus. W zasadzie jest identyczny z "Cold Steel IV", ale dodano tzw. "Union System", czyli zespolony atak (może to też być leczenie) wszystkich bohaterów licząc tych z supportu (a tych można poszerzyć do czterech członków). Atak ten czerpie zasoby z paska charge (a ten też można zwiększyć). Drugim istotnym rozszerzeniem są extra sloty na dodatkowych bohaterów, którzy dodają elementy orders korzystające z punktów brave. Niestety, brakuje tu walk mechów (mini gierki nie liczę) tzn. jest ich tyle co w "Cold Steel I".

Technicznie gra przypomina "Cold Steel IV", grafika podobna, muzyka świetna, dubbing niepełny, interfejs bliźniaczy. Trzeba pamiętać, że my dostaliśmy tę grę 3 lata później, więc nie ma co narzekać. Gra tylko dla fanów.

Moja ocena: 4/5