Przeznaczeni sobie wrogowie często wpadają na siebie w ciasnych uliczkach

  Podobno jest takie chińskie porzekadło. A wiadomo, jak mówi mądre chińskie porzekadło: "Jeżeli nie wiesz co powiedzieć, powiedz mądre chińskie porzekadło." Tym pouczającym wstępem przejdę do meritum. Znowu to zrobiłem czyli kolejna gra z kompletem osiągnięć i recenzją - jak to mam w zwyczaju. Nie bez powodu zacząłem od tego sinologistycznego nagłówka, bo jakby nie patrzeć Hong Kong należy terytorialnie (choć jeszcze ekonomicznie nie) do Chin od 1 lipca 1997 roku. I w tym mieście dzieje się historia bohatera gry, którą zrecenzowałem czyli Sleeping Dogs: Definitive Edition. Zdaje się że w tym roku zafiskowałem się na azjatyckich gangsterskich dramach, ale nie żałuję tego wcale (wymaksowałem też 3 gry z serii Yakuza, przypominam!). Tytuł już ma te swoje kilka lat, ale nadal trzyma poziom wykonania i przede wszystkim sprawia mnogość uciechy, gdy próbujemy lawirować na cieńkiej linie pomiędzy pracą policjanta a życiem bandyty. Dobra historia bez puszczania oka do odbiorcy jak w serii GTA. Ale powiedzmy sobie szczerze - biorąc pod uwagę specyfikę triad, to chyba ciężkość klimatu nie powinna być zdziwieniem. Zapraszam do lektury!