Forager

Forager to połączenie elementów eksploracyjnych i rzemieślniczych zbliżonych do Don't Starve i klikacza idle, okraszone zagadkami logicznymi, a to wszystko w indyczo-pikselartowym sosie, przywodzącym nieco na myśl starsze odsłony Zeldy.

Mieszanka opisana wyżej dała o dziwo nie tylko strawną, ale i bardzo przyjemną i wciągającą grę. Produkcja to typowy sandbox, fabuły nie ma tu żadnej, celu czy misji do wykonania również nie. Rozpoczynamy po prostu na małej wysepce wyposażeni jedynie w kilof, za pomocą którego pozyskujemy surowce - kamień, rudy metali i węgiel, drewno czy pożywienie odnawiające energię. Stopniowo budujemy kolejne instalacje przetwórcze - od pieca hutniczego do przetopu metali począwszy, przez kuźnię, warsztat krawiecki a na elektrowniach atomowych skończywszy. W tych budowlach tworzymy bardziej złożone półprodukty i produkty, jak również konstruujemy i ulepszamy narzędzia i broń - łopatę, wędkę, młot, miecz czy łuk. W międzyczasie sprzedając wytworzone produkty albo bijąc monety z wykopanego złota zdobywamy fundusze, za które wykupujemy dostęp do kolejnych wysp (w sumie 49), należących do pięciu różnych biomów (trawiasty, pustynny, lodowy, wulkaniczny i cmentarzysko), oferujący różne surowce do zebrania i przeciwników do pokonania. Niektóre wyspy dają również dostęp do podziemi, w których znajdziemy zagadki, wrogów i skarby.

Wydobywając surowce (a po odblokowaniu niektórych umiejętności również wykonując inne akcje - jak sprzedaż produktów, budowanie konstrukcji czy nawet spożywanie jedzenia) zdobywamy doświadczenie, za które następnie odblokowujemy nowe umiejętności. Te dają nam do dyspozycji nowe surowce czy budynki, jak również pomagają wykonywać poszczególne zadania łatwiej i szybciej.

Skąd jednak skojarzenie z grą idle? Otóż o ile surowce, przynajmniej początkowo, zbieramy ręcznie (zaklikując je na śmierć, jak na gatunek przystało), to już ich przetwórstwo wymaga jedynie czasu - wrzucamy do takiego pieca węgiel i żelazo i czekamy, aż wypluje nam sztabki żelaza. Te następnie po połączeniu ze sztabkami złota dadzą stal (bo tak), a stal z kamieniami szlachetnymi - stal królewską, która jest składnikiem wielu zaawansowanych konstrukcji i przedmiotów. To wszystko zajmuje czas - i to sporo. Nieraz więc nie pozostanie nam nic innego, jak zostawić grę samą sobie i poczekać, aż to wszystko się przemieli.

Można też pójść inną drogą i po wizycie w warsztacie Steam zaopatrzyć się w mody, które nie tylko skrócą co mniej pasjonujące elementy gry (jak wspomniany czas przetwarzania), ale i dodadzą budynki, które pozwalają na produkcję surowców, normalnie pojawiających się losowo i zbyt rzadko jak na nasze potrzeby. Modyfikacje te niemal w całości pozbawiły grę konieczności czekania (nie trywializując jej jednak przesadnie), więc jeśli ktoś woli bardziej dynamiczną rozgrywkę - jak najbardziej ma taką możliwość - o ile gra na PC oczywiście, posiadacze PS4, XBoxa czy Switcha nie mają oczywiście tej opcji.

Podsumowując - jak na grę stworzoną początkowo przez jedną osobę i wyposażoną w raczej prostą oprawę graficzną i mechanikę, Forager naprawdę wciąga, oferując świeży pomysł na rozgrywkę. To dość specyficzna produkcja - z jednej strony powtarzalna, bo wielokrotnie wykonywać będziemy te same czynności, z drugiej - również z tego powodu bardzo relaksująca. Jeśli komuś podobały się gry typu Terraria czy Stardew Valley, to i tutaj znajdzie coś dla siebie.

Moja ocena: 9/10