Shannara

Autobus nadal nie przyjeżdża (patrz recka UW2), a mnie złapało natchnienie, więc piszę dalej ;-) Po krótkim namyśle zdecydowałem się sklecić kilka zdań na temat gry Shannara, wydanej w roku 1995 przez firmę Legend, a to oznacza tylko jedno - jest to przygodówka z interfejsem wykorzystanym w wielu innych tytułach, że wymienię tylko Companions of Xanth, , Death Gate, czy Super Hero League of Hoboken. I tak też właśnie jest :) Ale oprócz części czysto przygodówkowej, autorzy upchali do gry (choć nieco na siłę, ale o tym za chwilę) część erpegową.

Cóż to takiego ta Shannara? Jeśli zadajecie sobie właśnie to pytanie, to powinniście się wstydzić! Shannara to bardzo zacny cykl książek fantasy autorstwa Terrego Brooksa (w domciu na półeczce stoi chyba z 8 tomów w czerwonych okładeczkach ;) Jak więc nietrudno się (teraz) domyślić, sama gra również jest oparta na tejże serii. Ale - co się chwali - nie jest to zwykła adaptacja, ale (podobnie jak w Betrayal at Krondor) - dość swobodna z nią zabawa - w grze sterujemy dziećmi znanych z I części sagi bohaterów, jak również kilkoma postaciami ze "starej gwardii".

Grafika i udźwiękowienie - wszystko stoi na wysokim poziomie, ale zatrudnieni graficy nie mieli specjalnie trudnego zadania, bo wszystkie lokacje to nieruchome obrazki. Ano właśnie - to największa wada (przynajmniej dla dzisiejszego, rozpuszczonego wypasioną grafiką gracza) tej gry. Składa się ona z kilkudziesięciu lokacji, w których musimy wykonać ileś tam określonych czynności typowo przygodówkowych (czyli "weź klucz, otwórz drzwi, użyj miecza na linie, zapal świecę itp.). Co jednak warte wspomnienia - autorzy bardzo się do tej części przyłożyli - zagadki są trudne, a ilość kombinacji spora. I co również cieszy - każda jest opisana! Jakby to obrazowo przedstawić ;-) Każda, nawet najgłupsza czynność nie kończy się standardowo wyświetleniem tekstu "tego nie można zrobić", czy "komenda nieznana), ale pojawia się jakiś konkretny tekst do danej konkretnej sytuacji!

Słów wreszcie kilka o najważniejszej (dla nas!) części erpegowej. W grę "zamieszani" byli twórcy serii Quest fo Glory - i to czuć i widać :) Pomiędzy lokacjami poruszamy się naszą drużynką (nie mamy wpływu na jej skład) po mapie świata w izometrze. Na mapie tej widać również przeciwników - i jeśli tylko uda nam się ich wymanewrować (a żeby to nam się nie udało, musimy być naprawdę, ale to naprawdę kiepscy w obsłudze myszki - nawet mój pies nie miałby z tym problemów...) - rozpoczyna się walka! Postaci opisane są jednym ;-) współczynnikiem - HP (punkty życia), ale są też współczynniki ukryte - atak i obrona, bo każda z postaci zadaje tym samym przeciwnikom inne obrażenia i inne od nich również otrzymuje. Walki trwają w turach i w wersji CD gry pooglądamy animowane figurki nasze i przeciwników. Ale jak już pisałem - część rpgowa została potraktowana po macoszemu i można ją ukończyć tocząc raptem 3 obowiązkowe walki - a to ciut mało.

Na koniec jeszcze wspomnę o wersji CD. Oprócz animowanych walk. dodane zostały intro i filmiki w grze, a także głosy dla postaci i narratora. Nic wielkiego, a jak cieszy!

Podsumowując: gra raczej tylko dla fanatyków Shannary i/lub oldschoolowych przygodówek. "Zwykły" wyjadacz rpgów nie znajdzie tu nic dla siebie.

Moja ocena: 4/10

Ps. Jeszcze taka historyjka. Główny bohater gry nosi imię JAK. Podczas grania, w jednej z lokacji znalazłem lustro, w którym pojawiła się morda tego Złego (który nosi zapewne brzmiące przerażająco dla Amerykanów, ale nie dla nas imię BRONA ;-) i przemówiła do mnie. W moim przypadku efekt był porażający - wyskoczyła mi na ekranie straszna gęba, powiedziała do mnie "JRK" (źle przeczytałem imię JAK) i.. komputer mi się wyłączył w tym momencie. Mocne, co? ;-)