Gladius

Fabuła
Do wyboru mamy dwie postacie: Valens (młody gladiator) i Ursula (córka króla barbarzyńców). Po rozpoczęciu gry dokonujemy wyboru, którą postacią chcemy sterować, zależnie od wyboru będziemy mieli do czynienia z innym poziomem trudności. Wybór Ursuli to poziom łatwy, a Valens to poziom normalny. Niezależnie od tego fabuła będzie się kręcić wokół tych samych zdarzeń. Na początku gry zaczynamy dwoma postaciami i naszym zadaniem jest rozbudować szkołę gladiatorów. Podróżujemy do różnych miast, w których musimy stoczyć odpowiednią ilość bitew by się zakwalifikować do turnieju. Każde miasto/wioska ma własny turniej i aby przystąpić do mistrzostw krajowych należy wygrać je wszystkie. Fabuła gry to praktycznie cały czas rozbudowywanie naszej szkółki gladiatorów, lecz czasem w tle w scenkach fabularnych będą wspominane inne wydarzenia, a mianowicie o pewnym bogu ciemności, który został w przeszłości świata wygnany przez królową Valkyrii i teraz nieznana sekta próbuje go wskrzesić, co oczywiście będziemy musieli za wszelką cenę zapobiec w późniejszym etapie gry. Ogólnie historia jest prosta, rozwijamy naszą szkółkę, a jak już będziemy mieli odpowiednią ekipę wojowników to przyjdzie nam ratować świat przed złym bóstwem, jedyne co urozmaica zabawę to questy poboczne, które jednak ograniczają się głównie do pokonania jakiegoś stwora lub gladiatora i przyniesienia zlecającemu nam misję przedmiot zdobyty przez pokonanie owego przeciwnika.

System walk
Walki toczymy jak w standardowej, turowej strategii bojowej na planszy, na której poruszamy się jak po kwadratowych polach. Jedynym urozmaiceniem walk jest pasek ciosu. Podczas zadawania ciosu musimy wykonać odpowiednie zadanie, od czego będzie zależała efektywność naszego ataku. Istnieje wiele różnych pasków ciosów zależnie od umiejętności, jaką chcemy użyć, choć głównie spotykamy takie, na których w odpowiednim momencie trzeba nacisnąć przycisk akcji. Pasek ciosu zazwyczaj jest podzielony na trzy różne kolory: niebieski, żółty i czerwony. Zatrzymując wskaźnik na niebieskim polu nasz cios ma niską efektywność, na żółtym normalną, a na czerwonym polu zadaje obrażenia krytyczne i ciosu takiego nie można uniknąć, z wyjątkiem zablokowania tarczą. Jeśli okaże się, że pasek jest za trudny dla gracza, to można go wyłączyć by automatycznie była losowana siła ataku, ale wtedy tracimy możliwość robienia często ataku krytycznego, co jest największym atutem z korzystania z paska manualnie. Poza paskiem ciosu mamy do czynienia ze standardowymi warunkami prowadzenia bitew strategicznych, to znaczy, że atak na wroga z boku lub tyłu spowoduje zadanie zwiększonych obrażeń, a stanie na polu wyższym niż przeciwnik spowoduje, że nasza postać zada więcej, a otrzyma mniej obrażeń. Walcząc na arenie możemy też się spotkać z różnymi warunkami zwycięstwa, zazwyczaj wystarczy pokonać przeciwników, ale niekiedy trzeba utrzymać zaznaczoną pozycją, rozbić posąg przeciwnika nim on rozbije nasz, zdobyć szczyt góry i go utrzymać do końca czasu lub w wyznaczonym czasie rozwalić jak najwięcej beczek itd. Ogólnie system walki jest troszkę uciążliwy, a rozgrywka dosyć szybko się nudzi, bowiem pasek ciosu (ataku) wykonywany przy każdym zadawanym ciosie, bardzo przeciąga rozgrywkę. Innym ważnym elementem rozgrywki jest waga naszych jednostek. Istnieją trzy podstawowe wagi, są to lekka, średnia i ciężka. Jednostka wagi lekkiej ma przewagę nad jednostkami wagi ciężkiej, waga ciężka ma przewagę nad wagą średnią, a waga średnia ma przewagę nad lekką. Dobranie typu jednostki jest zazwyczaj kluczowe dla wygrania potyczki. W grze spotkamy wiele różnych klas, co jest jej dużym atutem, wagi niektórych z klas musimy się domyśleć sami.

Grafika
Świat gry jest stworzony w trój-wymiarze. Trzeba przyznać, że lokacje i postacie są wykonane starannie. Grafika reprezentuje się wspaniale, zrobiła na mnie jak najbardziej pozytywne wrażenie. Postacie mają całkowicie unikalny wygląd w zależności od tego, w co je wyposażymy. Każda wyposażona broń, zbroja, hełm czy tarcza zmienia wygląd naszej postaci. Jednak są postacie, które nie mogą np. nosić hełmów lub zbroi, jednak jest to tylko kilka z naprawdę wielu występujących klas w grze. Jedynym wyjątkiem od trój-wymiaru w grze są wstawki fabularne i intro, które przypominają raczej kolorowane ruchome szkice co również wcale nie prezentuje się źle.

Muzyka
Jeśli chodzi o dźwięki i muzykę, to są one naprawdę na dobrym poziomie, jednak słuchanie w kółko tej samej muzyczki robi się męczące. Prawdę mówiąc, w grze istnieje wiele różnych utworów muzycznych, jednak są one do siebie dosyć podobne, wszystkie nawiązują do tematyki Rzymu i gladiatorów. Niestety nie usłyszałem w grze nic, co by mi się szczególnie spodobało. Dobre wrażenie zrobiła na mnie tylko nastrojowość muzyki i zmiana utworu gdy jedna z walczących drużyn jest bliska porażki.

Rozwój jednostek
Nasze jednostki rozwijają się jedynie przez zdobywanie kolejnych poziomów. Przejście na kolejny poziom dodaje naszej postaci dodatkowe punkty, za które możemy nauczyć naszą jednostkę nowej umiejętności. Możliwość rozwoju naszych jednostek jest ograniczona zależnie od poziomu naszej szkółki gladiatorów. Tak,więc jeśli nasza szkoła ma status amatorski to nasze jednostki można rozwinąć jedynie do poziomu piątego. Jeśli chcemy bardziej wypakować postacie to trzeba wygrać mistrzostwa regionalne. Jest to dosyć uciążliwe, bowiem na pierwszym etapie gry (głównie w epizodzie Valensa) spotykamy przeciwników, którzy przekraczają limit piątego poziomu i tak mając jednostki na poziomie piątym przyszło mi parę razy zmierzyć się z przeciwnikami na poziomie 7, co była naprawdę upierdliwe do przejścia, ogólnie należy się skupić na wyuczeniu odpowiednich umiejętności, wtedy to nawet silniejszych przeciwników da się powalić.

Elementarne affinity
W grze występuje taka umiejętność jak affinity, polega ona na elementarnym ataku na wroga. Istnieją cztery poziomy tej umiejętności, czym wyższy poziom tym większe obrażenia i możliwość nadania wrogowi negatywnego statusu. A teraz haczyk, aby użyć owej umiejętności należy najpierw naładować wskaźnik affinity poprzez użycie ataku fizycznego bronią o określonym elemencie, koniecznie takim samym jak atak, którego chcemy użyć. Dobrą stroną tego ataku jest to, że zużywa wyłącznie punkty affinity i można dołożyć przeciwnikowi mimo braku punktów ataku bez których nie ma możliwości wykonania innych umiejętności specjalnych. Pasek energii affinity jest czymś w rodzaju punktów magii w grze.

Podsumowanie
Gra jest dosyć ciekawą pozycją, jednak jej fabuły bym nie nazwał mocną stroną. W grze napotykamy scenki fabularne, ale niezbyt często, niekiedy przed walką na arenie a niekiedy po wyjściu z miasta, ale głównie są to tylko stojące postacie jak ze sobą rozmawiają. Co mnie troszkę zirytowało to to, że postacie zazwyczaj podczas normalnej konwersacji w scenkach fabularnych stoją z podniesioną bronią tak jakby podczas walki, co moim zdaniem niezbyt pasuje do niektórych swobodnych dialogów naszych bohaterów. Główną zaletą gry jest zdecydowanie poziom grafiki. Postacie i lokacje wyglądają doskonale. Jako kolejną zaletę można wymienić duży asortyment profesji dostępnych w grze, no i praktycznie każdą z nich można zarekrutować do drużyny, przy czym większość z profesji posiada unikalne umiejętności. Gra się całkiem przyjemnie, jednak gra może się szybko nudzić, a nawet momentami denerwować długością potyczek i brakiem możliwości zrobienia save podczas nich. Bardzo przyjemne i moim zdaniem duży plus dla gry to menu naszej szkółki. Mamy tu możliwość sprawdzenia wielu ciekawych informacji aż w nadmiarze, możemy sprawdzić ile dana jednostka w sumie zadała obrażeń wrogom, ile zadała obrażeń daną umiejętnością wrogom, jak bardzo jest popularna wśród publiczności i wiele tego typu innych szczegółowych informacji. Do tego mamy jeszcze pamiętnik, w którym można doczytać o wypełnianych questach pobocznych czy o odbytych już wątkach fabularnych. Jako kolejny plus mogę jeszcze podać dużą ilość ekwipunku i akcesoriów. Ciekawy jest też efekt dnia i nocy, ogólnie nie zauważyłem żadnego wpływu pory dnia na rozgrywkę lub na siłę jednostek oprócz tego, że w nocy jest gorsza widoczność. Fakt faktem jest, że gra nie przykuwa aż tak bardzo do siebie. Przechodząc grę miałem kilka takich 1-2 dniowych przerw, bo niekiedy prowadzenie dłuższych potyczek przynudza i po takiej walce się już nie chce prowadzić następnej. Zdarzało się tak głównie w początkowej fazie gry jak niekiedy postacie i przeciwnicy mieli po 80-130HP, a zadawało się obrażenia 3-7 to rozgrywka taka się okropnie ciągnęła, żeby uniknąć takich sytuacji trzeba głównie zainwestować w odpowiednie umiejętności, ja ogólnie idąc już drugi raz od początku fabułę drugiej postaci to zainwestowałem bardziej w kombosy i umiejętności elementarne affinity. Kombosy nie tylko, że robią wielokrotne obrażenia, to nabijają również tak samo wielokrotnie pasek affinity, dzięki czemu można w następnej rundzie zaraz przyłożyć atakiem elementarnym (magicznym). Mimo jak dla mnie średniej grywalności gry to można spokojnie polecić każdemu fanowi RPG i strategii.

Moja ocena gry:
Grafika: 10/10
Muzyka: 6/10
Grywalność: 6/10

Moja ocena: 7/10