Chrono Cross

Chrono Cross to kolejny RPG jaki wyszedł ze stajni Squaresoftu i całkowicie przypadł mi do gustu. Do tej gry podszedłem jak na razie dwa razy i nadal nie zdołałem odkryć wszystkich możliwych ścieżek i zakończeń. Jednym słowem w Chrono Crossa warto zagrać, gdyż dostarcza dużo dobrej zabawy na długie godziny.

Grę rozpoczynamy wcielając się postać młodego chłopaka o imieniu Serge. Nasza dziewczyna życzy sobie naszyjnika z łusek pewnego gatunku smoka mieszkającego na pobliskich rafach, więc biedny Serge musi je dla niej zdobyć. Po wykonanej robocie spotykamy się na plaży gdzie po romantycznych wspomnieniach Serge mdleje. Budzisz się sam i po powrocie odkrywasz, że w wiosce nikt cię nie poznaje i wszyscy uważają, że umarłeś 10 lat temu. Ruszasz więc na swój grób gdzie spotykasz dziewczynę o imieniu Kid. Tak zaczyna się nasza przygoda.

Grafika jest bardzo dobrze dopracowana, postacie nie posiadają rażących błędów w wykonaniu, co często się zdarza przy trójwymiarowych postaciach. Tła lokacji oraz mapa są dwuwymiarowe, klimatyczne i dokładnie wykonane. W walce doskonale widać broń, której aktualnie używamy, animacje zaklęć cieszą oko swym wykonaniem, lecz nie dorównują sumonom z FF8. Wstawki filmowe są pierwsza klasa, tak jak przystało na twory Squaresoftu.

Muzyka naprawdę powala na kolana. Niepowtarzalny klimat jaki wprowadza ona do gry jest wprost nie do opisania. Kawałki z Crono Crossa cały czas chodzą mi po głowie, gdyż jest najlepszą muzyką jaką spotkałem w RPG od początku mojej przygody z tym gatunkiem.

Rozwiązanie walki w Chrono Crossie jest nietypowe. Walkę toczymy za pomocą trzech postaci spośród kilkudziesięciu dostępnych. Ciosy wyprowadzamy zużywając punkty staminy, których posiadamy siedem, a ciosy w zależności od siły potrzebują 1, 2 lub 3 punkty. Trudność trafienia zależy od rodzaju ataku, jaki wyprowadzamy i nasza celność wzrasta wraz z trafieniami. System magii jest rozwiązany ilościowo podobnie jak w Baldurs Gate. Mamy więc poziomy zaklęć i sloty, w które możemy te zaklęcia wkładać. Można wkładać czary niższych poziomów na wyższe sloty, co zwiększa ich siłę. Awansować na poziomy doświadczenia możemy tylko po pokonaniu bosa więc nie ma mowy o niekończącym się szkoleniu, gdyż te ciągłe walki po prostu nic nie dają.

System inwentarza jest dobrze rozwiązany. Mamy tu mnogość przedmiotów służących do konstrukcji broni, akcesoriów i zbroi. Posiadamy osobne menu służące do zarządzania czarami oraz oglądania statystyk postaci. Ciekawym rozwiązaniem jest możliwość dokładnego przyjrzenia się każdej postaci z naszej drużyny dzięki specjalnej opcji obrotu kamery w oknie statystyk.

Plusy:
Nieliniowość, muzyka, grafika, walka, fabuła.

Minusy:
Słabe przedstawienie niektórych postaci.