Lunar 2: Eternal Blue Complete

Lunar 2: Eternal Blue to druga część RPGa firmy Game Arts skonwertowanego przez Kodakawa Shoten na PSXa. Rzecz dzieje się na długo po wydarzeniach z pierwszej części gry. Mamy tu do czynienia z kontynuacją tego samego pomysłu, co w poprzedniej części- według mnie nieco gorszą od swego poprzednika.

Plusy:
Postacie, humor.

Minusy:
Grafika, schematyczność.

Gra rozpoczyna się, gdy młody archeolog imieniem Hiro kończy swą kolejną wyprawę do ruin. Po powrocie do swego dziadka dowiaduje się, iż do pobliskiej wieży ma przybyć straszliwy potwór, będący zagrożeniem dla świata. Nie zrażony zakazem wojska rusza do wieży i spotyka owego potwora, który okazuje się być piękną dziewczyną o imieniu Lucia. Hiro z miejsca się zakochuje i postanawia pomóc Lucii za wszelką cenę.

Grafika od ostatniej części nie poprawiła się w ogóle ani trochę. Znów więc powracają kwadratowe postacie, kiepskiej jakości tła i efekty zaklęć. Znów też ogólny efekt starają się poprawić wstawki animowane, lecz wszyscy wiemy, iż nie jest w stanie to zmienić ogólnego odczucia. Należy się więc twórcom wielki minus za nie poprawienie grafiki.

Dźwięk prezentuje się podobnie jak w pierwszej części. Mamy więc powtarzający się motyw przewodni, choć należy przyznać, iż nie dzieje się to tak często, jak w pierwszej części. Dialogi mówione w ważniejszych momentach gry poprawiają nieco grywalność, gdyż nie trzeba patrzeć na kiepską grafikę.

Walka rozwiązana jest tak samo, jak w pierwszej części, z tym wyjątkiem, iż nie ma już ograniczonego ekwipunku na walkę. Tak więc stoimy na planszy i okładamy wrogów za pomocą miecza i magii. Magia jest nieco bardziej rozbudowana, gdyż na przykład czary zmieniają się na silniejsze po osiągnięciu odpowiedniego poziomu doświadczenia.

W statystykach niewiele się zmieniło. Mamy te same parametry, lecz nieco rozszerzony ekwipunek postaci. Dodana została możliwość wyekwipowania tzw. CREST-ów które mogą dodawać nam specyficzne zdolności lub podwyższać parametry. Odpowiednia kombinacja CREST-ów pozwala na przykład naszemu bohaterowi ruszać się zawsze pierwszemu w walce lub zwiększa siłę jego zaklęć. Po mapie poruszamy się piechotą, bądź statkiem trzymając się utartego schematu miasto-lochy.