Master of Monsters: Disciples of Gaia

Fabuła:
Bohaterem gry jest chłopiec o imieniu Iros, który stracił rodzinę przez atak na jego wioskę przez mężczyznę Gaia. Gaia był wpierw posłannikiem niebios i szkolił tam uczniów w magii, jednak pewnego dnia się zbuntował i zszedł na ziemię by rozprowadzać chaos. Wracając do naszego bohatera, idąc przez ruiny swej wioski prosi o potęgę, która mu umożliwi stawić czoło temu złu, naraz pojawia się niebiańskie światło i Iros otrzymuje magiczny naszyjnik, dzięki któremu potrafi wzywać jednego z sześciu uczniów Gaii. Rozpoczynając nową grę dokonujemy wyboru, którym wychowankiem Gaii chcemy toczyć rozgrywkę. Wątek fabularny toczy się troszkę inaczej zależnie od tego, jaką postać wybierzemy na dowódcę i jaką drogę wybierzemy, bowiem gra posiada trzy zakończenia, pokonanie władcy piekieł, pokonanie władcy niebios jak i walka z samym Gaia.

System walki:
Jest to taktyczny RPG i jak jednostki staną obok siebie to mogą się nawzajem atakować, pojawia się wtedy obraz pola walki i obie jednostki automatycznie ze sobą walczą. Każda z jednostek może mieć trzy typy ataków, są to ataki bezpośrednie, dystansowe i magiczne. Przed walką, jeśli jesteśmy atakującym, decydujemy, jakiego ataku ma użyć nasza jednostka i jeśli przeciwnik nie posiada np. umiejętności magicznych, to jak zaatakujemy magią to przeciwnik nie będzie miał czym kontrować. Do tego dochodzi ilość wykonywanych ataków przez jednostki, każda posiada określoną ilość ataków, jaką może wykonać podczas jednej potyczki. Animacje walk są moim zdaniem bardzo atrakcyjnie zrobione. Dowódca armii ma do tego jeszcze inne zdolności, potrafi on rzucać zaklęcia magiczne raz na turę na dystans całej planszy, wzywać jednostki stojąc na wieży, przekazywać jednostkom uzbrojenie jak i używać przedmiotów.

System magii:
Zaklęcia magii potrafi używać jedynie dowódca, podczas zdobywania kolejnych poziomów przybywa mu ich. Każda z wybranych na początku postaci ma inne właściwości bojowe jak i inne zaklęcia magiczne. Na turę dowódca może rzucić tylko jedno zaklęcie. Każde z zaklęć posiada indywidualną animację na mapie. Oprócz umiejętności dowódcy, zaklęcia można rzucać poprzez użycie odpowiedniego przedmiotu. Takie przedmioty można otrzymać losowo podczas zdobywania wieży.

Postacie:
Głównym bohaterem jest Iros, młody chłopak, który stracił rodzinę poprzez najazd przez armie Gaii na jego wioskę. Młodzieniec może przy pomocy amuletu wezwać jednego z sześciu byłych uczniów Gaii na pomoc, są to Necromancer - mag chaosu, dobry wojownik, atakuje magią lodu i chaosu, Summoner - Czarodziejka, słaba w walce, ale dobre umiejętności magiczne, Justice - praworządna zrównoważona postać pod względem walki i magii, Shadow Master - mistrz cienia, posiada dobre odporności na wszystkie elementy, jednak jeśli chodzi o walkę to jest średnią postacią, Fortuner - słaba wojowniczka ale ma potężną magię no i ostatni to Warlock - bardzo silne umiejętności magiczne, bardzo dobra odporność na ogień.

Menu:
W menu mamy wykaz naszych jednostek i ich umiejętności. Informacji w menu jest sporo, bowiem można sprawdzić jak na jakim terenie jednostka walczy, jakie posiada odporności, bonusy, ataki, siły ataków, współczynniki itd., w skrócie mówiąc jest tego wystarczająco by przeanalizować słabe i silne punkty jednostki, np. żeby rycerzem śmierci nie atakować anioła magią. Jedyne, co mnie drażniło to to, że pokazane współczynniki są pokazywane grupowo dla jednostek, co sprawiało, że wszystko wygląda niezbyt przejrzyście.

Grafika:
Cała grafika gry jest w 2D, jednak mi się to bardzo podoba, obrazki i postacie są kolorowe i ładnie zrobione. Grę rozpoczyna intro w stylu anime, kolejno fabuła jest przedstawiana ładnymi ilustracjami z dopiskami tekstu lub komentarzy naszych postaci, co uważam za wielki plus to to, że wszystkie kwestie są mówione przez narratora lub głosy postaci. Grafika mogła by być na wyższym poziomie, ale mi się podoba taka, jaka jest.

Muzyka:
Muzyka w grze nie przypadła mi zbytnio do gustu, jest raczej spokojna na mapce, a troszkę bardziej żywa podczas starć. Ogólnie muzyka nie jest zła, ale mogła by być troszkę bardziej urozmaicona.

Podsumowanie:
Gra jest taktycznym RPG, który nie wprowadza żadnej rewolucji do gatunku. Grafika jest w 2D, ale na dobrym poziomie, ładnie zrobione jednostki i obrazki miedzy planszami, a do tego bardzo atrakcyjne animowane intro w stylu anime. Myślę, że muzyka mogła by być lepsza, ale nie zaliczyłbym jej do minusów tej gry. Rozgrywka jest dosyć przyjemna, jest czas pomyśleć, bo jest prowadzona turowo, ogromna ilość jednostek i do tego możliwość ich scalania do zyskania jeszcze potężniejszych czyni tą grę bardzo atrakcyjną. Przejścia jednostek do innych profesji są również dosyć atrakcyjne i do tego niektóre jednostki potrafią się rozwijać w różnych kierunkach. Spędziłem przy grze wiele godzin przechodząc ją każdą z postaci i przyznam, że naprawdę przyjemnie się gra, jest nawet możliwość starcia ze znajomym, każdy załaduje swoją armię i można walczyć z innymi ludźmi, a po wygranej można przeciwnikowi zabrać jedną z jednostek i dołączyć ją do swojej armii. Gra jest wspaniała, jak ktoś lubi dużo jednostek i taki system rozgrywki, to ja tylko powiem - kto w to nie grał niech żałuje.

Moja ocena gry:
Grafika 7/10
Muzyka 4/10
Grywalność 7/10

Moja ocena: 6/10