SaGa Frontier 2

Uwielbiam Squaresoft. Zawsze gdy sięgam po ich produkcję wiem, że będzie to tytuł na co najmniej dobrym poziomie, tytuł który dostarczy mi wielu godzin doskonałej zabawy. Jedną z wielu ich gier jest mało znana Saga Frontier 2.

To co rzuca się od razu w oczy po odpaleniu Sagi to grafika. O przepraszam, GRA-FI-KA. Tak pięknego dwuwymiarowego obrazu na Soniaku jeszcze nie widziałem. Wszystko ręcznie malowane, jakby wyjęte z obrazów najlepszych malarzy. W wielu miejscach dodano animowane elementy tła. Palący się ogień w kominku czy też smugi słońca wpadającego przez okno tworzą niepowtarzalny klimat. Każda lokacja jest inna, każdy loch wygląda zupełnie inaczej. Ogromną ilość pracy włożyli też animatorzy. Postacie pięknie się poruszają, nie ma mowy o jakiejkolwiek sztuczności. Walki nie odbiegają wykonaniem od reszty. Każdy atak specjalny lub czar jest wykonany w mistrzowski sposób. Na tle grafiki równie dobrze wypada oprawa muzyczna. Utwory wpadają w ucho i pasują idealnie do wydarzeń rozgrywanych na ekranie.

Saga Frontier 2 dzieje się w świecie, w którym nieznana jest praktycznie metoda wytwarzania metali. Wszelkiej maści elementy uzbrojenia i opancerzenia wykonywane są z drewna lub kamienia. W świecie tym jednak można czarować dzięki energii magicznej zwanej Anima. Przedstawienie fabuły jest bodaj najbardziej nowatorskim elementem tej gry. Po pierwsze mamy dwóch głównych bohaterów. Gustav jest synem króla, który zostaje wygnany z królestwa, gdy okazuje się, że nie potrafi władać magią. Will natomiast jest tzw. kopaczem, szuka różnych skarbów w podziemiach. Pragnie on dowiedzieć się co się stało z jego rodzicami. Całe nowatorstwo zaczyna się w momencie przedstawienia obu ścieżek fabularnych. Cała gra podzielona jest na odrębne rozdziały dotyczące życia obu młodzieńców. Jak chcemy możemy cały czas śledzić historię Gustawa, pomijając zupełnie losy drugiego albo wybierać rozdziały życia na przemian obu z nich. Ciekawy jest fakt, że historia toczy się przez kilkadziesiąt lat, ze wszystkimi tego konsekwencjami typu dorastanie czy starzenie się. W tym momencie wychodzi też największy minus tej gry. Dzięki temu, że fabuła została rozbita na tak wiele drobnych elementów, występuje częste zagubienie i dezorientacja w jej śledzeniu. Czasami występuje zaburzenie w chronologii wydarzeń i trudno się w tym wszystkim połapać.

W ciekawy sposób rozwiązano rozwój postaci oraz same walki. Ważne jest to, że nie ma poziomów doświadczenia. Wszystko opiera się o rozwój poszczególnych biegłości w danych typach uzbrojenia oraz magii. Każdy rodzaj broni posiada przypisane do siebie ataki specjalne. Są to tak zwane Artsy. Gdy często atakujemy nad naszą postacią zapali się żarówka i wykona ona nowy atak specjalny. Przechodzi on do wspólnej puli dla wszystkich w naszej drużynce. W czasie walki możemy korzystać z dwóch broni, dzięki czemu powiększa się ilość możliwych technik do wykonywania. Praktycznie większość elementów ekwipunku ma określoną swoją wytrzymałość, więc należy pamiętać żeby oszczędzać co lepsze uzbrojenie. Przeciwnicy są widoczni podczas chodzenia i możemy ich wymijać. Jeżeli jednak nam się to nie uda przechodzimy do walki. Ta jest rozwiązana w ciekawy sposób. Możemy walczyć w grupie, a czasami dostajemy możliwość rozegrania pojedynku sam na sam z potworasem. W pierwszym przypadku wybieramy po prostu czynność (zaatakowanie bronią, użycie czaru) jaką mają wykonać nasi podopieczni. Natomiast gdy walczymy w pojedynkę mamy listę akcji jakie możemy wykonać daną bronią i wybieramy cztery czynności. Gdy ułożymy je w odpowiedniej kolejności nasza postać wykona odpowiedni cios specjalny.

Podsumowując - polecam Sage Frontier 2 wszystkim miłośnikom japońskich erpegów. Dobra, chociaż inaczej niż zwykle prowadzona fabuła, rozbudowany system walki i rozwoju postaci sprawiają, że tytuł ten dostarczy wielu godzin dobrej zabawy. Innym proponuje chociaż nacieszyć oczy walorami wizualnymi. Ani jedni ani drudzy na pewno się nie zawiodą.

Moja Ocena: 8 (z małym +)/10