Shadow Madness (Playstation)

Shadow Madness

Wydania
1999()
Ogólnie
Produkcja amerykańska, nie żadne tam tłumaczenie z japońskiego - co widać, słychać i czuć - gra jest trochę nietypowa i raczej zapomniana, choć w założeniach miała być miażdżącą odpowiedzią na j-rpg.
Widok
izometr
Walka
czas rzeczywisty
Recenzje
Andchaos
Autor: Andchaos
26.10.2007

Fabuła:
W świecie fantasyi zwanym Arkose rządzi chaos w postaci plagi zła, całe wioski są w ciągu momentu zrównywane z ziemią, a na zgliszczach zniszczenia pojawiają się dziwne istoty pełne żądzy krwi. Cała gra rozpoczyna się scenką w barze, siedzi w nim nasz główny bohater Stinger i opowiada swoją historię jak się tu dostał, następnie oglądamy wstawkę FMV i zaczyna się gra. Naszym głównym celem jest znaleźć źródło zagrożenia i je zniszczyć, czyli kolejny RPG o ratowaniu świata. Fabuła jest dosyć ciekawa, czeka nas wypełnianie wielu questów, wiele walk, wstawek FMV, przedmiotów, uzbrojenia, magii itd...

System Walki:
Walki są zawsze w trybie aktywnym, to znaczy, że przeciwnik nie czeka na ruch gracza tylko niezwłocznie atakuje. Ataki fizyczne są podzielone na cztery kategorie: ataki fizyczne słabe, normalne, silne i specjalne, te trzy pierwsze różnią się od siebie ilością zadawanych obrażeń jak i celnością ciosu, jak mamy zwinnego przeciwnika to silny atak może go nie trafić, bo ma najniższą celność. Ostatni typ ataku to atak specjalny, rodzaj tego ataku zależy od postaci np. Stinger jako atak specjalny ma rzut nożem na dystans, a Windleaf używa do walki łuku i jej atak specjalny jest atakiem fizycznym krótkiego dystansu. Podczas walki możemy standardowo jak to jest w RPG używać przedmiotów, uciec z bitwy, rzucić zaklęcie magiczne, jeśli postać posiada owe umiejętności. Do tego jest możliwość unikania walk, gdy usłyszymy głos ryku bestii to znaczy, że zaraz nas coś zaatakuje, ale jeśli wciśniemy równocześnie R2+L2 to nasza postać kucnie i do walki nie dojdzie .

Postacie:
Główną postacią jest Stinger, który wracając do swej rodzinnej wioski widział jak zostaje ona zniszczona przez tajemniczy promień z nieba, następnie przyłącza się do niego Windleaf, która jest jednym z trzech magów w grze, kolejny jest Harv-5, robot uprawny który w jakiś sposób uzyskał własną świadomość, zdobywając kolejne poziomy zdobywa on odporności na różna negatywne statusy, w późniejszym etapie gry przyłączają się do drużyny jeszcze Xero i Jirina, którzy również jak Windleaf posiadają umiejętności magiczne, a do tego Xero jest starożytnym magiem i podczas bitwy stracił ciało i pozostała mu jedynie sprawna głowa, która się unosi na dziwnym urządzeniu dzięki któremu Xero lewituje. No i pozostała ostatnia postać - Clement, używa on podczas walki tzw. Multicannon, z którego może strzelać różnymi pociskami, zdobywając kolejne poziomy zyskuje on umiejętność korzystania z różnych nowych typów amunicji.

System rozwoju postaci:
Chcę jeszcze wspomnieć o systemie rozwoju postaci, bo jest on w tej grze troszkę nietypowy względem innych RPG, przypomina on raczej rozwój postaci z taktycznego RPG, ponieważ po osiągnięciu piątego poziomu postać zmienia swoją profesję na silniejszą i zaczyna wtedy od poziomu 1 dla tej profesji itd. Poza tym mając daleko do końca gry miałem już dwie postacie tak wyćwiczone, że już nie otrzymywały punktów doświadczenia, rozwijanie postaci mogło być bardziej poszerzone, moim zdaniem postacie zbyt szybko w grze osiągają swój limit.

Grafika:
Pod względem grafiki gra bardzo mi przypomina Final Fantasy VII. Grafika jest co prawda nieco na niższym poziomie ale lokacje i postacie są nawet przyjemnie zrobione. Grafika podczas walk mogłaby być znacznie lepsza i bardziej przejrzysta, ale to nie przeszkadza zbytnio w rozgrywce. Poziom grafiki w wstawkach FMV mógłby być też nieco lepszy, zwłaszcza jak się patrzy na datę wydania gry, w roku 1999 to już były znacznie leprze możliwości tworzenia grafiki, no, ale grafika jest, jaka jest.

Muzyka:
Muzyka w grze jest naprawdę na dobrym poziomie i jest ona dużym plusem tej gry. Muzyka jest doskonale dobrana do poszczególnych lokacji i doskonale oddaje ich nastrój. Muzyka podczas walk jest również bardzo przyjemna, jest dynamiczna i pobudzająca.

Podsumowanie:
Gra się przyjemnie, jednak musze przyznać, że grafika mogłaby być znacznie lepsza, albo powiem inaczej, bardziej przejrzysta, bo te szare kolory się czasem w oczach zlewają. Poza tym muzyka jest na dobrym poziomie, miło się słucha kawałków różnych lokacji jak i podczas walki. Gra pod względem fabuły też jest dosyć ciekawa, nie posiada żadnych specjalnie zwrotnych punktów, ale potrafi wciągnąć na wiele godzin. W grze napotkamy wiele przedmiotów, zbroi jak i broni, co jest kolejnym plusem tej gry, następnie, zaklęcia magicznie są niezbyt atrakcyjnie wyglądające, zazwyczaj jest to jakiś błysk i po wszystkim, jedynie dobre jest to, że pośród zaklęć są również zaklęcia wzywające (summoning) po wywołaniu którego pojawia się jakaś istota, która zaatakuje przeciwników, co troszkę urozmaica rzucanie czarów. W grze posiadamy do dyspozycji sześć postaci, z czego potrafimy mieć na raz trzech w drużynie. Postacie w grze są dosyć zróżnicowane pod względem prezencji jak i charakteru, co uznaję również za plus dla tej gry. Fabuła na dłuższą metę może się wydawać monotonna, ale jak ktoś lubi nietypowe RPG i nie odstrasza go troszkę gorsza grafika to ta gra może stanowić ciekawą pozycję.

Moja ocena gry:
Grafika 3/10
Muzyka 8/10
Grywalność 6/10

Moja ocena: 6/10


Obrazki z gry:

Dodane: 26.10.2007, zmiany: 21.11.2013


Dodaj komentarz:

Pytanie kontrolne: kto tu rządzi?